fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

enim sevgili o¤lumun elini kesdin, buyurdu. Yâ Resûlallah,
ben onu flehîd etme¤e u¤raflmad›m, dedim. Parmaklar›n›
kesmek dahâ kötüdür, buyurdu. Sonra bana ey Allah›n düflmân›,
Allahü teâlâ fleklini de¤ifldirsin, diye düâ etdi. Ondan
sonra a’zâlar›m› de¤iflmifl buldum, dedi. Bunlar› dinleyenler
o kimseye la’net etdiler.
¥ Vâk›dî “rahmetullahi aleyh” flöyle bildirmifldir:
Mel’ûn fiimir, hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” mubârek
bafl›n› kesdikden sonra, bir torbaya koyup evine getirdi.
Torbay› yere koyup, üzerine bir da¤arc›k koydu. Han›m›
gece d›flar› ç›kd›¤›nda, o da¤arc›kdan bir nûrun göklere
yükseldi¤ini gördü. Yan›na yaklafl›nca alt›ndan bir ses iflitdi.
Hemen kocas› fiimirin yan›na gidip, durumu anlatd› ve
onun alt›nda ne vard›r diye sordu. fiimir mel’ûnu, bir hâricînin
bafl›d›r. Yezîde götürüyorum, bana çok mâl verir, dedi.
Han›m›, ad› nedir, diye sordu. Hüseyn bin Alîdir deyince,
kad›n bir 盤l›k atd› ve bay›l›p düfldü. Kendine geldi¤inde,
kocas›na, ey mecûsîden dahâ kötü kimse! Allahdan
korkmad›n m›? Resûlullah› “sallallahü aleyhi ve sellem”
kabrinde incitdin. Âlemlerin seyyidinin göz nûrunun bafl›n›
kesdin, dedi. Sonra a¤layarak, fiimirin yan›ndan ç›kd›.
fiimir uyuyunca, hazret-i Hüseynin mubârek bafl›n› al›p
öpdü ve odas›na götürdü. Baflka kad›nlar› da ça¤›rd›. Kap›lar›
kapat›p a¤lafld›lar. Gece ilerleyince, kad›n› uyku basd›r›p,
uyudu. Rü’yâs›nda evinin yar›ld›¤›n› ve her taraf› bir
nûrun kaplad›¤›n› gördü. Bir beyâz bulut içinde iki hâtun
geldi. Hazret-i Hüseynin bafl›n› al›p a¤lafld›lar. Bu iki hâtun,
hazret-i Hadîce ve hazret-i Fât›mad›r “rad›yallahü anhümâ”
dediler. Sonra yüzü ay gibi parlayan bir kimse geldi.
Bu, Muhammed aleyhisselâmd›r, dediler. Sa¤ taraf›nda
hazret-i Hamza, Ca’fer-i Tayyâr ve di¤er Eshâb-› kirâm
vard›. A¤lafld›lar ve hazret-i Hüseynin bafl›n› öpdüler.
Hazret-i Hadîce ve hazret-i Fât›ma fiimirin han›m›n›n yan›na
gelip, senin bizim üzerimizde hakk›n çokdur. Ne istersin,
dediler. E¤er kabûl ederseniz, Cennetde sizinle birlikde
olay›m, dedi. Allahü teâlâ ifllerini ›slâh etsin, seni
– 338 –