fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

meydâna geldi, onu flehîd etdiler. fiehîdlerin cesetlerini b›rak›p
gitmifllerdi. Kûfeye dönüyorduk. Birden akl›ma o kemer
geldi. Geri dönüp, flehîdlerin bulundu¤u yere gitdim.
Hazret-i Hüseynin mubârek bafl› kesilmifl, kanlar içinde
yat›yordu. Kemerini çözüp almak istedim. Sa¤ elini kald›r›p
bana bir darbe vurdu ki, azâlar›m birbirinden ayr›ld›¤›n›
zan etdim. Sonra mubârek eliyle tutdu. Aya¤›m› mubârek
gö¤süne koyup, kemeri çok çekdim ise de parmaklar›
aç›lmad›. O zemân b›ça¤›m› ç›kar›p, mubârek parmaklar›n›
kesdim. Sonra sol eliyle tutdu. Onu da kesdim. Bu s›rada
karfl›dan birkaç atl›n›n geldi¤ini gördüm. Burnuma çok
hofl kokular geliyordu. Onlar› gördüm: (‹nnâ lillah ve innâ
ileyhi râciûn) dedim. Gelenler flehîdler aras›nda sa¤ olan
varm› diye arafld›r›yorlard›. Ben kendimi yere atd›m ve
korkudan bir hofl oldum. Önden birisi geliyor ve ben Muhammed
Resûlullah›m “sallallahü aleyhi ve sellem” diyordu.
Arkas›ndan birisi ben Hamza bin Abdülmuttalibim diyordu.
Biri de ben Ca’fer-i Tayyâr›m, baflka birisi ben Alî
bin Ebû Tâlibim, bir di¤eri ben Hasen bin Alîyim, bir di¤eri
de ben Fât›ma-tüz-Zehrây›m diyordu. Hepsi gelip hazret-i
Hüseyn için a¤lafld›lar. Ey sevgili o¤lumuz ve gözümüzün
nûru, senin kesilmifl bafl›na m›, ellerine mi, yaral› bedenine
mi, yoksa esîr olmufl evlâd›na m› a¤layal›m. Seni flehîd
etdilerse, ellerini niçin kesdiler, diyorlard›. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, sevgili o¤lumun bafl›n› getirin,
buyurdu. O ânda hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” bafl›n›
ellerinde gördüm. Mubârek bafl› bedeninin üzerine
koydu. Hazret-i Hüseynin do¤rulup, oturdu¤unu gördüm.
Resûlullah onu kucaklad›, a¤lad› ve ey o¤lum, seni aç ve
susuz flehîd etmifller, sana yemek ve su verselerdi, Allahü
teâlâ da onlar› açl›k ve susuzluk gününde doyurur ve su verirdi,
buyurdu. Sonra yâ Hüseyn, seni flehîd edeni biliyorum,
fekat ellerini kim kesdi buyurdu. Hazret-i Hüseyn
“rad›yallahü anh” beni göstererek, iflte flu öldürülenler aras›nda
gizlenen kifli kesdi, dedi. Bana dedi ki, kalk yâ flakî.
Resûlullaha “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” cevâb ver.
Ben de kalk›p huzûruna vard›m. Ey Allah›n düflmân›, niçin
– 337 – fievâhid-ün Nübüvve - F:22