fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

fi, (Sen san›rm›s›n ki Eshâb-› Kehf ve Eshâb-› Rakîm bizim
alâmetlerimizden ibrete flâyân olanlard›r) olan Kehf sûresinin
dokuzuncu âyet-i kerîmesini okuyordu. Bunu iflitince,
tüylerim ürperdi. Vallahi bu senin bafl›nd›r ey Resûlullah›n
o¤lu! Senin iflin çok acâibdir, diye ba¤›rd›m.
¥ Rivâyet edilmifldir ki, Ma’mer ve Zührî “rahimehümallah”
Abdülmelikin meclisinde idiler. Velîd onlara, hazret-i
Hüseynin flehîd edildi¤i gün, Kudüsün tafllar› ne hâlde
idi, hanginiz bilir, diye sordu. Zührî “rahmetullahi aleyh”,
bana flöyle haber ulafld› diyerek anlatd›: Kald›rd›klar› her
tafl›n alt›nda tâze kan görmüfller. Biri de flöyle anlatm›fld›r:
Hazret-i Hüseynin flehîd edildi¤i gün kan ya¤d›. Her fleyimiz
kana buland›. Gökyüzü bize günlerce kan renginde göründü.
Abdüllah bin Abbâsdan “rad›yallahü anhümâ” flöyle rivâyet
edilmifldir: Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
Peygamberli¤inin bildirilmesinden üçyüz sene önce, dört yüzünde
yaz› olan, bir tafl bulundu.
Bir yüzünde flöyle yaz›lm›fld›:
Nas›l umarlar, flehîd edenler Hüseyni,
Yevm-i k›yâmetde dedesinden flefâ’ati.
Bir yüzünde ise;
“Hayr ekerse bir kimse, sürûr biçer” yaz›l› idi.
Bir yüzünde;
“fier eken, piflmânl›k biçer” yaz›l› idi.
Bir yüzünde de;
“fiübhesiz ki, Cennetde Alî, Hasen ve Hüseyn “rad›yallahü
anhüm” için sütden bir nehr vard›r” yaz›l› idi.
¥ Muhammed bin Riyâh flöyle anlatm›fld›r: Bir a’mâ gördüm.
‹nsânlar etrâf›nda toplanm›fllar, gözlerinin kör olmas›n›n
sebebini anlamak istiyorlard›. O a’mâ kimse flöyle anlatd›.
Biz on arkadafl hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” flehîd
– 335 –