fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

¥ Hazret-i Hasenin “rad›yallahü anh” menk›beleri, ilmi,
ibâdeti, cömerdli¤i, mürüvveti ve di¤er üstün ahlâk›, flefkati
çok yaz›lm›fl olup, sahîh rivâyetler ile bildirilmifldir. Burada
k›saca yaz›ld›.
Hazret-i Haseni “rad›yallahü anh” zehrleyerek flehîd
etmifllerdir. Vefât edece¤i s›rada, hazret-i Hüseyn “rad›yallahü
anh” baflucunda idi. Ey kardeflim, seni zehrleyenin
kim oldu¤undan flübheleniyorsun, dedi. Hazret-i Hasen,
onu öldürmek için mi soruyorsun, dedi. Hazret-i Hüseyn
“rad›yallahü anh”, evet, dedi. Hazret-i Hasen, e¤er bir
kimseden flübheleniyorsam, Allahü teâlâ ona herkesden
fliddetli cezâ verir. E¤er flübhelendi¤im bir kimse yoksa,
günâhs›z bir kimsenin benim için öldürülmesini istemem,
dedi. Onu han›m› Ca’denin zehrledi¤i meflhûrdur. Vefât›
hicretin ellinci senesinde Rebî’ül-evvel ay›n›n ilk günlerindedir.
‹MÂM-I HÜSEYN B‹N ALÎ
“rad›yallahü anhümâ”
Hazret-i Hüseyn “rad›yallahü anh” oniki imâm›n üçüncüsü
ve imâmlar›n atas›d›r. Künyesi Ebû Abdüllahd›r. Lakablar›,
flehîd ve seyyiddir. Hicretin dördüncü senesinde fia’ban
ay›n›n dördünde, sal› günü, Medînede do¤du. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” onun ismini Hüseyn “rad›yallahü
anh” koydu. Bu husûsdan dahâ önce bahsedilmifldi.
Hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” mubârek yüzünde
öyle bir nûr parlard› ki, karanl›k bir gecede bir yere otursa,
mubârek aln›ndan ve yüzünden parlayan nûrun ayd›nl›¤›nda,
yolu görürlerdi. Mubârek gö¤sünden ayaklar›na kadar olan
k›sm›, Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” tam benzerdi.
Nitekim hazret-i Hasenin de “rad›yallahü anh” mubârek
gö¤sünden bafl›na kadar olan k›sm› Resûlullaha “sallallahü
aleyhi ve sellem” benzerdi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem”, (Hüseyn benden, ben de Hüseyndenim, Allahü teâlâ
Hüseyni seveni sever) buyurdu.
– 328 –