fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

gün h›rs›zl›k yapd›. Hazret-i Alînin huzûruna getirdiler. Sen
mi, yapd›n diye sordu. Esved, evet dedi. Bunun üzerine elini
kesdi. Esved d›flar› ç›k›p giderken, yolda Selmân-› Fârisîye ve
‹bni Kevâye “rad›yallahü anhümâ” rastlad›. ‹bni Kevâ, elini
kim kesdi diye sordu. Esved, elimi mü’minlerin emîri, müslimânlar›n
reîsi, Resûlullah›n dâmâd› ve Betülün zevcesi kesdi,
dedi. ‹bni Kevâ, sen elini keseni medh mi ediyorsun, dedi.
Esved, nas›l medh etmeyeyim ki, benim elimi hak üzere kesdi
ve beni Cehennem ateflinden kurtard›, dedi. Selmân-› Fârisî
“rad›yallahü anh” Esvedin bu sözlerini hazret-i Alîye anlatd›.
Hazret-i Alî, Esvedi yan›na ça¤›rd›. Kesilen elini bile¤inin
üzerine koydu ve bir mendil ile örtüp düâ etdi. O s›rada
gökden bir ses iflitdiler. Hazret-i Alî “rad›yallahü anh” örtdü-
¤ü mendilin kald›r›lmas›n› emr etdi. Kald›r›p bakd›lar ki, Esvedin
eli Allahü teâlân›n izniyle iyileflmifl, eskisi gibi olmufldu.
¥ Emîr-ül mü’minîn hazret-i Alî “rad›yallahü anh” Kûfeye
gitmifldi. Birgün sabâh nemâz›n› k›ld›kdan sonra, bir kimseye
falan yere git, orada bir mescid vard›r. Mescidin yan›nda
bir ev vard›r. O evde bir kad›nla bir erkek münâkafla ediyorlar.
Onlar› buraya getir, dedi. O flahs gidip onlar› getirdi.
Hazret-i Alî onlara, bu gece çok çekifldiniz, dedi. O genç, ey
mü’minlerin emîri, bu kad›n› nikâhla ald›m. Ancak ne zemân
yan›na yaklaflmak istesem bana ondan bir nefret hâs›l oldu.
Gücüm yetse onu yan›mdan temâmen uzaklafld›racakd›m.
Benimle çekiflme¤e bafllad›. Siz emr gönderip, bizi ça¤›r›ncaya
kadar kavga ediyorduk, dedi. Hazret-i Alî, ba’z› sözler
vard›r ki, herkesin iflitmesi gerekmez, dedi. Orada bulunan
di¤er kimseler da¤›ld›lar. Hazret-i Alî o kad›na dönerek kocas›
olan genci gösterdi ve bunun kim oldu¤unu biliyor musun,
dedi. Kad›n hây›r, dedi. Hazret-i Alî kad›na, ben söyliyeyim.
Yaln›z sen de inkâr etme, dedi. Sonra, sen falan›n k›z›
falan de¤il misin, dedi. Kad›n evet, dedi. Senin amcan›n bir
o¤lu vard›. Birbirinizi severdiniz. Annen evlenmenize râz› olmad›.
Sen bir gece helâya gitmek için d›flar› ç›kd›n. Amcan›n
– 308 –