fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

yan insanlar›n kâbiliyyetlerine ve istidâtlar›na gönderilir. Bu
sebeble, her asrda gelen insanlar›n kâbiliyyetlerinin farkl› olmas›ndan
dolay›, dinleri de farkl› oldu. Bu farkl›l›k, dinlerin
asl›n›n bir din olmas›na mâni’ de¤ildir. Nitekim, güneflin ›fl›-
¤›n›n farkl› yerlerde, farkl› fleklde görünmesi, bu ›fl›klar›n
hepsinin ayn› güneflin ›fl›¤› olmas›na mâni’ de¤ildir.)
Peygamberimiz “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” Peygamberli¤i
bildirilince, Onun istidâd› bütün Peygamberlerin
istidâtlar›ndan dahâ mükemmel ve dahâ mu’azzam ve bütün
âfetlerden sâlim oldu. fiübhesiz Onun ümmetinin istidâtlar›
da, di¤er ümmetlere nisbetle dahâ mükemmel oldu. Muhakkak
ki, bütün Peygamberlerin dinleri, zuhûruna ve zemâna
göre s›rât-› müstekîm-i Muhammedîde ve dîn-i mard›yye-i
Mahmûde-i Ahmedîde münderic ve dâhil oldu, topland›. Allahü
teâlâ [Âl-i ‹mrân sûresi 85.ci âyetinde meâlen], (Muhammed
aleyhisselâm›n getirdi¤i islâm dîninden baflka din
istiyenlerin dinlerini, Allahü teâlâ sevmez ve kabûl etmez.
Dîn-i islâma arka çeviren, âh›retde ziyân edecek, Cehenneme
girecekdir!) buyurdu. S›rât-› müstekîm olan tevhîd yolunda
bütün Enbiyâ ve asfiyâ birleflmifllerdir. Allahü teâlâ
[Âl-i ‹mrân sûresi 64.cü âyetinde meâlen], ((Resûlüm), de
ki: Ey kitâb ehli (H›ristiyan ve yehûdîler)! Bizimle sizin aran›zda
müsavî bir kelimeye gelin. Allahdan baflkas›na tapmayal›m,
Ona hiç birfleyi ortak koflmayal›m...) buyurdu. Ya’nî,
ey ehl-i Tevrât ve ‹ncîl, geliniz bir kelime ile azm; kabûl ve
amel edelim. Bu husûs hakk›nda Tevrât, ‹ncîl ve Kur’ânda
ihtilâf yokdur. Muhkemât kabilinden olanlar nesh kabûl etmez.
Aram›zdaki o kelime fludur: Allahdan baflkas›na tapmayal›m
ve Ona flerîk tutmayal›m. Zîrâ tarîk-› tevhîdden
gayr›s›na tâbi’ olmak azg›nl›k ve dalâlete sebeb olur. Allahü
teâlâ [En’âm sûresi 153.cü âyetinde meâlen], (... Baflka yollara
ve dinlere uyup gitmeyin ki, sizi Onun yolundan sapt›r›p
parçalamas›nlar...) buyurdu. Tevhîdin kemâli de flöyledir ki,
kul Allahü teâlân›n tasarrufu karfl›s›nda bütün arzû ve isteklerden
uzak olmal›d›r. Nitekim Seyyidüttâife hazret-i Cüneyd
“rahmetullahi teâlâ aleyh” flöyle buyurmufldur: “Tev-
– 30 –