fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

teâlâya kavuflay›m. fiübhesiz ki Eshâb-› kirâm›n fazîletleri
say›s›zd›r. Onlar›n hârikalar›n› anlatmakdan diller âcizdir.
¥ Hazret-i Ömer “rad›yallahü anh” bir Cum’a günü minberde
hutbe okurken, hutbeyi b›rak›p iki veyâ üç kerre, “Yâ
Sâriye el-Cebel, el-Cebel” dedi. Sonra hutbeye devâm edip
temâmlad›. Cemâ’at, Ömer “rad›yallahü anh” divâne olmufl
dediler. Nemâzdan sonra Abdürrahmân bin Avf “rad›yallahü
anh” hazret-i Ömerin yan›na yaklafl›p, yâ Ömer “rad›yallahü
anh”, sana ne oldu da hutbe aras›nda o sözü söyledin.
Halk senin hakk›nda konuflma¤a bafllad›, dedi. Hazret-i
Ömer “rad›yallahü anh” dedi ki: “O s›rada Sâriye “rad›yallahü
anh” ordusuyla bir da¤›n dibinde, kâfirlerle muhârebe
yap›yordu. Kâfirler önden ve arkadan durmadan sald›r›yorlard›.
O hâli gördüm ve dayanamay›p arkalar›n› da¤a versinler
ve kâfirlerin flerrinden kurtulsunlar diye o sözü söyledim.”
Medîne ile muhârebenin yap›ld›¤› yerin aras› bir ayl›k
yol idi. Aradan bir müddet geçdikden sonra, Sâriye “rad›yallahü
anh” Medîneye döndü ve Eshâb-› kirâma flöyle anlatd›:
Bir Cum’a günü kâfirler ile muhârebe yap›yorduk. Sabâhdan
Cum’a vaktine kadar harb etdik. Ö¤le vakti, yâ Sâriye
el-Cebel diye bir ses iflitdik. Bunun üzerine arkam›z› da¤a
verdik. O kadar savafld›k ki, kâfirlerin askerlerinin ço¤unu
öldürdük. Kalanlar› da kaçd›lar. Hazret-i Ömere divâne oldu
diyenler, bunlar› dinleyince, bunlar hazret-i Ömeri do¤ru
ç›karmak için anlat›l›yor, dediler. Hazret-i Ömerin “rad›yallahü
anh” Cum’a günü hutbede söyledi¤i o sözü hazret-i Alîye
söylemifllerdi. Hazret-i Alî, o bofl söz söylemez ve bofl ifl
yapmaz. Söyledikleri ve yapd›klar› âyet-i kerîmelere muvâf›kd›r,
dedi. ‹mâm-› Fahreddîn Râzî “rahmetullahi aleyh”
(Tefsîr-i kebîr)inde flöyle yazm›fld›r: Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, hazret-i Ebû Bekr-i S›ddîk ve hazret-i
Ömer-ül Fârûk “rad›yallahü anhümâ” için, (Siz ikiniz benim
gözüm ve kula¤›m gibisiniz) buyurmufldur. Nitekim hazret-i
Ömer “rad›yallahü anh” Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve
sellem” halîfesi olunca, minber üzerinden o kadar uzak mesâfedeki
hâli gördü.
– 288 –