fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

verilmesini emr etdi. Bunun üzerine Abdüllah bin Ömer, ey
mü’minlerin emîri, ben harblerde bütün gücümle savafld›m.
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” önünde k›l›ç sallad›m.
Hasen ve Hüseyn “rad›yallahü anhümâ” Medîne sokaklar›nda
çocuklar ile oynarlard›. Onlara biner dirhem, bana
ise beflyüz dirhem veriyorsun, dedi.
Hazret-i Ömer “rad›yallahü anh” o¤luna flöyle cevâb
verdi. Evet öyledir. Haydi sen de onlar›n babas› gibi baba,
annesi gibi anne, dedesi gibi dede, nineleri gibi nine, amcalar›
gibi amca, day›lar› gibi day›, halalar› gibi hala, teyzeleri
gibi teyze getir, sana da vereyim. Onlar›n babas› Aliyyül
Mürtezâ, annesi Fât›ma-tüz-Zehrâ, dedeleri Muhammed
Mustafâ “aleyhisselâm”, nineleri Hadîce-tül Kübrâ, amcalar›
Ca’fer bin Ebî Tâlibdir. Halalar› Ümmühânî binti Ebî Tâlib,
day›lar› Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” o¤lu
hazret-i ‹brâhîmdir. Teyzeleri Resûlullah›n “sallallahü aleyhi
ve sellem” k›zlar› Rukayye ve Ümmü Gülsümdür “rad›yallahü
teâlâ anhüm ecma’în”, dedi. Hazret-i Alî, hazret-i
Ömerin “rad›yallahü anhümâ” bu sözlerini iflitince flöyle dedi:
Resûlullahdan “sallallahü aleyhi ve sellem” iflitdim, flöyle
buyurdu: (Ömer Cennetdeki insanlar›n ›fl›¤› ve islâm›n
nûrudur.) Bunu gelip hazret-i Ömere haber verdiler. Bunun
üzerine hazret-i Ömer, Eshâb-› kirâmdan bir cemâ’ati yan›na
alarak hazret-i Alînin evine gidip, kap›y› çald›. Hazret-i
Alî d›flar› ç›k›nca, ey Ebel Hasen, sen Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” mubârek a¤z›ndan, (Ömer Cennetdeki
insanlar›n ›fl›¤› ve islâm›n nûrudur) buyurdu¤unu iflitdin
mi, diye sordu. Evet iflitdim, dedi. Bunu bana yaz, dedi.
Hazret-i Alî flöyle yazd›: Bismillâhirrahmânirrahîm. Bu Alî
bin Ebî Tâlibin Ömer bin Hattâba vesîkas›d›r. Resûlullahdan
“sallallahü aleyhi ve sellem” iflitdim. O da Cebrâîl
aleyhisselâmdan, o da Allahü teâlâdan bildirdi. “fiübhesiz
ki, Ömer bin Hattâb Cennetdeki insanlar›n ›fl›¤› ve islâm›n
nûrudur”. Hazret-i Ömer “rad›yallahü anh” bu yaz›y› al›p
evlâdlar›ndan birine verdi ve flöyle vas›yyet etdi. Ben vefât
edince bu yaz›y› kefenimin içine koy ki, bununla Allahü
– 287 –