fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

yan›nda idi. Geç vakt eve geldi. Ehl-i beytine misâfirler akflam
yeme¤i yidiler mi, diye sordu. Yemek verdik, sizinle berâber
yimek için yimediler, dediler. Üzüldü ve o yemekden
yimemeye yemîn etdi. Sonra bu yemîn fleytândand›r, dedi.
Misâfirlerle birlikde yime¤e bafllad›. Bu hâdiseyi nakl eden
kimse flöyle anlatm›fld›r: Yemekden bir lokma al›rd›k, alt›nda
dahâ fazla yemek meydâna gelirdi. Hepimiz doyduk. Tabakda
öncekinin üç misli fazla yemek vard›. Say›lar›n› bilmiyorum,
fekat o yemekden çok kimseler yidi.
¥ Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” ölüm hastal›¤›nda
iken, k›z› hazret-i Âifleye “rad›yallahü anhâ”, iki o¤lan ve iki
k›z evlâd›n› emânet etdi¤ini söyledi. Hazret-i Âifle, benim bir
k›z kardeflim vard›r. Di¤eri kimdir, diye sordu. Ebû Bekr
“rad›yallahü anh”, han›m›m hâmiledir. Zan ederim k›z olacakd›r,
dedi. Hakîkaten k›z do¤du.
HAZRET-‹ ÖMER-ÜL FÂRÛK
“rad›yallahü anh”
Ebû Hüreyre “rad›yallahü anh” flöyle rivâyet etmifldir:
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: “Geçmifl
ümmetlerde velîler vard›. Peygamber olmad›klar› hâlde
Allahü teâlâ onlara hitâb buyururdu. E¤er bu ümmetde onlar
gibi birisi olursa, o Ömer bin Hattâbd›r. Abdüllah ibni
Ömerin “rad›yallahü anhümâ” flu sözü bu ma’nây› te’yîd etmekdedir:
Eshâb-› kirâm herhangi bir husûsda söz söyleseler,
hükm-i ilâhî hazret-i Ömerin “rad›yallahü anh” sözüne
uygun nâzil olurdu. Nitekim Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” flöyle buyurdu: (Allahü teâlâ Ömerin “rad›yallahü
anh” dili ile söyleyicidir). Yine Ebû Hüreyre “rad›yallahü
anh” nakl etmifldir: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
flöyle buyurdu: Rü’yâda gördüm. Bir kova ile su çekiyordum.
Allahü teâlân›n diledi¤i kadar çekdim. Sonra Ebû
Bekr “rad›yallahü anh” kovay› al›p, bir iki kova su çekdi.
Onun çekmesinde za’îflik vard›. Allahü teâlâ ona rahmet eylesin.
Dahâ sonra Ömer bin Hattâb “rad›yallahü anh” kovay›
ald›. Onun gibi kuvvetli su çeken görmedim. Bütün havuz-
– 285 –