fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

dekiler uyanm›fllar. Sonra bana söylediler. Yâ Resûlallah sana
kavuflacak m›y›m, dedim. fiübhesiz kavuflmam›za çok az
kald›, buyurdu. Sonra Allahü teâlâ seni halîfe seçme husûsunda
muhayyer k›ld›, buyurdu. Yâ Resûlallah siz seçiniz,
dedim. Hilâfete lây›k, islâmiyyet ile hükmeden, do¤ru ve
kuvvetli olan Ömer-ül Fârûkdur. Yer ve gök ehli ondan râz›d›r.
Zemân›n en iyisidir. Siz ikiniz, dünyâda vezîrlerimsiniz,
vefât›mda yard›mc›lar›ms›n›z ve Cennetde komflular›ms›n›z,
buyurdu. Sonra Resûlullah bana selâm verdi. Yan›nda bulunan
iki kifli de selâm verdiler. S›k›nt›dan kurtuldum. Gökde
melekler aras›nda ve yeryüzünde insanlar aras›nda s›ddîks›n
dediler. Yâ Resûlallah! Anam babam sana fedâ olsun. Bu iki
kimse kimdir? Bunlara benzer kimse görmedim, dedim.
Bunlar seçilmifl büyük iki melek olan Cebrâîl ve Mikâîldir,
buyurdu. Sonra gitdiler. Uyand›¤›mda yüzüm gözyafllar›mla
›slanm›fld›. Ehl-i beytim bafl ucumda a¤lafl›yorlard›.
¥ Hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle anlatm›fld›r:
Ba’z›lar› Ebû Bekri “rad›yallahü anh” flehîdler aras›na defn
edelim dediler. Ba’z›lar› da Bakî’ kabristân›na defn edelim,
dediler. Ben de benim odamda çok sevdi¤i Resûlullah›n yan›na
defn edelim, dedim. Biz bu fleklde konuflurken, beni uyku
basd›rd› ve birazc›k uyudum. Bir ses iflitdim, “dostu dosta
kavufldurunuz” diyordu. Sonra uykudan uyand›m. O sesi,
mescidde olmalar›na ra¤men herkes iflitmifl.
¥ Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” flöyle vas›yyet etmifldi:
Tabûtumu Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
Ravdas›n›n kap›s›na götürün. Esselâmü aleyke yâ Resûlallah,
bu Ebû Bekrdir, senin kap›n›n efli¤ine gelmifldir, deyiniz.
E¤er müsâade buyrulup, kap› aç›l›rsa, beni içeri götürüp
defn edin. ‹zn verilmezse Bakî’ kabristân›na defn ediniz. Bu
vas›yyeti üzerine tabûtu Resûlullah›n Ravdas›n›n kap›s›na
götürdüler. Dahâ sözleri bitmeden perde aç›ld› ve kap› sesi
iflitildi ve kula¤›m›za habîbi habîbe kavufldurun,diye bir ses
geldi.
¥ Bir gece Ebû Bekrin “rad›yallahü anh” evine misâfirler
gelmifldi. Kendisi Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
– 284 –