fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendî “rahmetullahi aleyh”,
(Mektûbât) kitâb›n›n 2.cild 92.ci mektûbunda; hârikalar› ve
kerâmetleri ve Velî olmak için bunlara ihtiyâc olmad›¤›n›,
kerâmet ve istidrâc sâhiblerinin nas›l ay›rd edilece¤ini bildirmekdedir.
Bu mektûbun tercemesi (Se’âdet-i Ebediyye) kitâb›nda
749.cu sahîfede vard›r.]
Rivâyet olunur ki, Fir’avn bir zemân Nil nehrinin yan›na
gelmifldi. O yürüdükce Nil akar, durdukca da dururdu. fiübhesiz
ki, bu gibi hâller kerâmet de¤ildir. Mekr-i ilâhîdir [aldatmad›r].
Sâhibinin perîflan olmas›na, Hakdan son derece
uzaklaflmas›na ve mahrûmiyyetine sebeb olur. [Bekara sûresi
26.c› âyet-i kerîmesinde meâlen], (... Bir ço¤unu flafl›rt›p,
sapd›r›r ve yine onun ile bir ço¤unu hidâyete erdirir...) buyuruldu.
Hazret-i Îsâ “salevâtullahi alâ nebiyyinâ ve aleyhim” âh›r
zemânda, k›yâmete yak›n, gökden inip, bizim Peygamberimizin
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” dîni ile, ya’nî islâmiyyet
ile amel edecekdir. Salîbi [haç›] k›r›p, içki ve domuza
harâmd›r, diyecekdir. Her ne kadar Peygamber efendimiz
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”, âlem-i flehâdetde, bütün
Peygamberlerden sonra ise de, âlem-i ervâhda onlar›n evveli
ve birincisidir. Nitekim, Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi
ve sellem” (Âdem aleyhisselâm su ile toprak aras›nda iken
ben Peygamber idim!) buyurmufldur. Arabî beyt tercemesi:
Her ne kadar sûretde isem de ibni Âdem,
Benim için onda babal›¤›m› gösteren bir ma’nâ vard›r.
Bu hadîs-i flerîfin ma’nâs› flöyledir: Allahü teâlâ zât›ndan
baflka bir fleyin bulunmad›¤› sonsuz öncelerde, önce kendi
zât-› mukaddesine, arada vâs›ta olmaks›z›n yapd›¤› ilk tecellîde,
herfleyin asl› önce Allahü teâlân›n kendisinde idi. Bu
mertebede, mevcûdât›n hakîkatleri zât-› ilâhîden ayr› olmad›klar›
gibi, birbirinden de farkl› de¤il idi. Bu mertebeye
te’ayyün-i evvel veyâ Hakîkat-i Muhammedî denir. Di¤er
mevcûdât›n hakîkatleri, o hakîkatin cüz’leri ve tafsilât›d›r.
Onlar›n sûreti ile vâki’ olan tecellîler, gayb âleminde, o hakî-
– 27 –