fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

inde olan kinden dolay› a¤l›yorum. Onu, ben vefât etdikden
sonra ortaya ç›kar›rlar, buyurdu. Yâ Resûlallah! Din selâmet
üzere devâm eder mi, dedim. Selâmet üzere devâm eder, buyurdu.
¥ Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle buyurmufldur: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” Talhay› “rad›yallahü anh”
bir yere giderken gördü. Yer yüzünde yürüyen bir flehîddir,
buyurdu.
¥ Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” han›mlar›na
flöyle buyurdu: Sizden aln› tüylü devenin sâhibi,
Hav’ab›n köpekleri kendisine havlad›¤› yere kadar gider.
Çok kimse onun sa¤ taraf›nda, çok kimse de sol taraf›nda öldürülür.
Kendisi de zor kurtulur, buyurdu. Hazret-i Âifle
“rad›yallahü anhâ”, Cemel vak’as›nda Iraka giderken, Benî
Âmir sular›ndan bir suyun yan›na varm›fld›. Orada köpekler
havlama¤a bafllad›. Bu suyun ad› nedir diye sordu. Hav’ab
dediler. Bunun üzerine hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” ben
geri dönüyorum, dedi. ‹bni Zübeyr “rad›yallahü anh” geri
dönme, Allahü teâlâ senin vâs›tanla iki zât›n aras›n› ›slâh
eder, dedi. Hây›r geri dönece¤im. Çünki, Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” flöyle buyurdu diyerek, Resûlullah›n
zevcelerine buyurdu¤u fleyi anlatd›.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Cemel vak’as›na
iflâretle; bir kavm ç›kar, helâk olurlar. Felâh bulmazlar!
Onlar›n önderi bir kad›nd›r ve o Cennete girecekdir, buyurmufldur.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” han›mlar›na
“rad›yallahü teâlâ anhünne”, benden sonra size yard›m eden
do¤ru sözlü ve iyi iflli birisi olacakd›r, buyurdu. Sonra, yâ
Rabbî, Abdürrahmân bin Avf› Cennet ›rmaklar›ndan kand›r,
diye düâ etdi. Resûlullah›n vefât›ndan sonra, Abdürrahmân
bin Avf “rad›yallahü anh” mâl›n›n bir k›sm›n› k›rkbin
dinâra satd› ve ezvâc-› tâhirâta taksîm etdi.
¥ Bir gün Emîr-ül mü’minîn hazret-i Alî, Zübeyr ile “rad›yallahü
anhümâ” baflbafla konufluyorlard›. Resûlullah “sal-
– 266 –