fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

et-i Ebû Bekr, hazret-i Ömer, hazret-i Osmân, hazret-i
Talha, hazret-i Zübeyr “rad›yallahü teâlâ anhüm ecma’în”
ile Hira da¤› üzerinde idiler. Da¤ salland›. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” da¤a hitâb ederek, sâkin ol, senin
üzerinde bir Peygamber, bir s›ddîk ve flehîdler var, buyurdu.
¥ Hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle demifldir: Bir
gün Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” izn veriniz de
beni vefât›mdan sonra senin yan›na defn etsinler, dedim. Seni
benim yan›ma nas›l defn etsinler, kabrimin yan›nda Ebû
Bekrin, Ömerin “rad›yallahü anhümâ” ve Îsâ bin Meryemin
“aleyhisselâm” kabrlerinden baflka kabr olmayacak, buyurdu.
¥ Yine hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle anlatm›fld›r:
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” birgün hazret-i
Osmâna “rad›yallahü anh” bakd› ve Allahü teâlâ Osmâna
rahmet eylesin, o flehîd olacakd›r, buyurdu. Sonra hazret-i
Alîye “rad›yallahü anh” ve Zübeyre “rad›yallahü anh”
bakd› ve siz birbirinizle harb edeceksiniz! Zübeyr, sen âsî
olsan gerekdir, buyurdu. Sonra Talhaya “rad›yallahü anh”
bak›p, Allahü teâlâ bunu flehîd edene rahmet etsin, buyurdu.
¥ Hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle anlatm›fld›r: Bir
gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâb›mdan birinin
buraya gelmesini istiyorum. Ona ba’z› söyliyeceklerim
var, buyurdu. Ebû Bekri “rad›yallahü anh” ça¤›ray›m m› dedim.
Birfley söylemedi. Anlad›m ki, ona diyece¤i bir fley yokdu.
Ömeri “rad›yallahü anh” ça¤›ray›m m› dedim. Yine birfley
söylemedi. Anlad›m ki istedi¤i o da de¤ildi. Sonra Osmân
bin Affân› “rad›yallahü anh” ça¤›ray›m m› dedim. Ça-
¤›r gelsin, buyurdu. Hazret-i Osmân› “rad›yallahü anh” ça-
¤›rd›m. Gelip Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
oturdu. Resûlullah ona ba’z› fleyler söyledi. Hazret-i
Osmân›n rengi de¤ifldi. Bir fleyler dahâ söyledi. Rengi eski
hâline döndü. Hazret-i Osmân›n evini kuflatd›klar› zemân,
niçin muhârebe etmiyorsun, diye sordular. Resûlullah “sal-
– 264 –