fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

âyet-i kerîmeleri sonuna kadar okudu. Utbe bin Rebîa heybete
kap›l›p, elini Resûllah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
mubârek a¤z›na do¤ru uzat›p, yemîn vererek okumay› b›rak,
dedi. fiöyle de rivâyet edilmifldir. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” Fussilet sûresini okurken, Utbe kafas› elleri
aras›nda oldu¤u hâlde dinliyordu. Secde âyeti gelince,
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” secde yapd›. Utbe
ne yapd›¤›n› anlamad› ve oradan ayr›l›p evine gitdi. Hâlbuki
müflrikler Utbeyi dinlemek üzere bekliyorlard›. Gelmeyince,
evine gidip kap›s›na topland›lar. Utbe onlardan özr
dileyip, vallahi Muhammed “aleyhisselâm” benimle öyle
bir kelâmla söylefldi ki, bana öyle bir fley okudu ki, aslâ öyle
bir kelâm iflitmedim. Cevâb vermekden âciz kald›m, ne
diyece¤imi bilemedim, dedi.
Bülegâdan, edebiyyâtda meflhûr olan pekçok kimse,
mu’âraza için Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” gelmifldi.
Kendilerini bir heybet ve korku kaplam›fl ve mu’ârazadan,
karfl› gelmekden vazgeçmifllerdir. O zemân›n belîglerinden,
meflhûr edebiyyâtc›lar›ndan olan ‹bni Mukni’,
Kur’ân-› kerîme mu’âraza için bir söz tertîb etmek istedi. Bu
ifle bafllad›¤› s›rada bir o¤lan çocu¤una rastlad›. O çocuk,
Kur’ân-› kerîmde [Hûd sûresi 44.cü âyetinde meâlen] (Yere,
suyunu çek! Göke, ey gök sen de tut denildi...) buyrulan
âyet-i kerîmeyi okuyordu. ‹bni Mukni’ bu âyet-i kerîmeyi iflitince,
âyet-i kerîmedeki belâgat karfl›s›nda hayrete düfldü.
Hemen gidip, Kur’ân-› kerîme karfl› yazd›¤› sözleri y›rt›p atd›.
Kesinlikle anlad›m ki, Kur’ân-› kerîm insan sözü de¤ildir,
dedi. Nakl edilir ki, Endülüsün meflhûr edebiyyâtc›lar›ndan
Yahyâ bin Gazâle, ‹hlâs sûresinin benzerini yazmak istedi.
Kendisini öyle bir heybet ve rikkat kaplad› ki, hemen tevbe
edip, bu iflden vazgeçdi.
Kur’ân-› kerîmin mu’cize olmas› yönlerinden biri de fludur:
Onu okuyan ve dinleyen, okumakdan ve dinlemekden
aslâ usanmaz. Ne kadar çok okursa ve dinlerse, okudukca ve
dinledikce muhabbeti ve tat almas› artar. Hâlbuki, insanlar›n
sözleri ne kadar edebî, fasîh ve belîg olursa olsun, birkaç
– 259 –