fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ir kova su getirdiler. O sudan biraz içip mubârek a¤z›n›n suyunu
kovaya dökdü. Eshâb-› kirâm o suyu götürüp ald›klar›
kuyuya dökdüler. Ondan sonra o kuyudan devâml› misk kokusu
gelirdi.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek
gözleri çok kuvvetli görürdü. Önden gördü¤ü gibi, arkadan
da görürdü. Ayd›nl›kda gördü¤ü gibi, karanl›kda da görürdü.
Nakl edilmifldir ki, süreyyâdaki ya’nî bo¤a burcundaki
onbir y›ld›z› görürdü.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”, mubârek az›
diflini k›ran bir cemâ’atin neslinden gelenlerin aslâ az› difli
ç›kmad›.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek eli
neye dokunsa, hayr ve bereket hâs›l olurdu. Meselâ bir sütsüz
koyunun memelerine dokunsa, koyunun memeleri süt
ile dolard›. ‹bni Mes’ûd “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ile Ebû
Bekr “rad›yallahü anh”, bulundu¤um yerden geçiyorlard›.
Ben koyun güdüyordum. Bana ey o¤ulca¤›z, hiç südün var
m›d›r diye sordu. Var, fekat bu koyunlar bana emânetdir,
dedim. Bunlar›n aras›ndan k›s›r bir keçi getirdim. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek eliyle o keçinin memesini
s›¤ad› ve çok süt sa¤d›. Kendisi içdi ve hazret-i Ebû
Bekre de verdi. Sonra ben huzûruna yaklafl›p, bana dîni ö¤ret,
dedim. Mubârek eliyle bafl›m› okflad› ve sen henüz küçüksün,
ö¤renirsin, buyurdu.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” Peygamberli-
¤i bildirilmeden evvel de, sonra da haflmeti, büyüklü¤ü ve
heybeti herkesin gözlerinde ve gönüllerinde yer etmifl idi.
Kureyflli müflrikler, Eshâb-› kirâma eziyyet ederlerdi. Resûlullah›
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” gördükleri zemân
Ona da eziyyet edelim diye kalblerinden geçirirlerdi. Fekat
Onu “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” görünce, heybetinden
Ona hürmet ve hizmet ederlerdi. Resûlullah› ans›z›n gören
kimseyi korku kaplar, titremeye bafllard›. Bir gün huzû-
– 255 –