fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ”, yâ Resûlallah helâya gidiyorsun,
fekat senden hiçbir eser görünmüyor, dedi. Buyurdu
ki: Yâ Âifle, bilmezmisin, Peygamberlerden ç›kan› yer
yutar.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” bedeninin
kuvveti herkesden fazla idi. O zemân›n en kuvvetli pehlivân›
Rügâneyi islâma da’vet etdi¤inde, onunla güreflmifldi ve
yenmifldi. Rügânenin babas› da o devrin pehlivân› idi. Câhiliyye
devrinde onu da ma¤lûb etmifldi. Rügânenin babas› üç
def’a gürefldi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” üç
def’as›nda da onu yendi.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” yaya yürüdü-
¤ünde hiç kimse Ona yetiflemezdi. Ebû Hüreyre “rad›yallahü
anh” demifldir ki: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
o kadar çabuk yürürdü ki, sanki yer mubârek aya¤›n›n alt›nda
dürülürdü. Biz zahmet çekerek yürürdük, Resûlullah normal
yürürdü, yine de Ona yetiflemezdik.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek a¤z›n›n
suyu ile tuzlu sular tatl› olurdu. Enes “rad›yallahü anh”
flöyle demifldir: Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
evinde bir kuyu vard›. Suyu tuzlu idi. Mubârek a¤z›n›n suyundan
o kuyunun içine katd›. Kuyunun suyu tatl›lafld›. Medînedeki
kuyular aras›nda o kuyunun suyundan dahâ tatl›s›
yokdu.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
Yemâmeden bir kimse geldi. Yâ Resûlallah! Bizim köyümüzde
mescid yokdur, dedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” su istedi. O su ile mubârek yüzünü, a¤z›n›, ellerini ve
kollar›n› y›kad› ve o suyu kendisine gelen kimseye verdi. Köyüne
git, bir mescid yap, bu suyu baflka su ile kar›fld›r›p mescidin
arsas›na saç, çok bereket göreceksin, buyurdu. O kimse
köyüne gidip, Resûlullah›n buyurdu¤u gibi yapd›. Gâyet
güzel ve ferâh bir mescid oldu. Orada biten otlar yaz k›fl hiç
kurumad›.
¥ Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” bir kuyudan
– 254 –