fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

unu ne yapacaks›n diye sordu. Bunlar› güzel kokulara kar›fld›r›yorum.
Hiç bir koku ondan dahâ güzel kokmuyor,
dedi.
¥ ‹mâm-› Buhârî “rahmetullahi aleyh” (Târîh-i Kebîr)
adl› eserinde flöyle yazm›fld›r: Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” bir yoldan geçse, ondan sonra, o yoldan geçenler,
Resûlullah›n oradan geçdi¤ini güzel kokusundan bilirlerdi.
‹shak bin Râheveyh, o güzel koku Resûlullaha “sallallahü
aleyhi ve sellem” has bir koku idi. Hâricden bir koku sürünmüfl
de¤ildir, demifldir.
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek yüzüne
de¤en mendili aslâ atefl yakmazd›. Bir gün Enes bin Mâlike
“rad›yallahü anh” bir gurub insan misâfir oldular. Yemek
yidiler. Yemekden sonra câriyesine falan mendili getir,
dedi. Câriyesi kirli bir mendil getirdi. Enes bin Mâlik “rad›yallahü
anh” o mendili atefle atd›. Bir müddet sonra mendili
ateflden ç›kard›. Mendil yanmam›fl, kirlerden temizlenip, süt
gibi beyâz olmufldu. Misâfirleri bu ne hâldir diye sorunca, bu
mendil Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek
yüzünü sildi¤i bir mendildir. Ne zemân kirlense, atefle atar›z,
tertemiz olur ve aslâ yanmaz, dedi.
¥ Ebû Hüreyre “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r: Bir
kimse Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
gelip, yâ Resûlallah, k›z›m› evlendirece¤im, bana yard›m
ediniz, dedi. Resûlullah, flimdi hâz›rda bir fley yok. Yâr›n sabâh
a¤z› aç›k bir flifle ve çubuk getir, buyurdu. Sabâhleyin o
kimse bir flifle ve bir çubuk getirdi. Resûlullah “sallallahü teâlâ
aleyhi ve sellem” mubârek kollar›n›n terini o flifleye doldurdu.
Bunu götür k›z›n koku sürünmek istedi¤i zemân, bu
çubukla flifleyi kar›fld›rs›n ve vücûduna sürsün, buyurdu. O
k›z›n böyle yapd›¤› ve güzel kokusunun bütün Medînede duyuldu¤u
anlat›lm›fld›r. K›z›n bulundu¤u eve beyt-ül-mutayy›bîn,
ya’nî güzel kokulu ev ad›n› vermifllerdir.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” büyük abdeste
ç›kar. Fekat hiç bir eser görülmezdi. Yer yar›l›p içine al›rd›.
– 253 –