fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

5– Kâfirlerden zuhûr edenlere ise (Sihr), ya’nî büyü denir.]
‹stidrâc›n ma’nâs›: Allahü teâlân›n bir kimseye, isteklerini
dünyâda vermesidir ki, o kimsenin haddi aflmas›, inâd›, cehâleti
ve fesâd› art›p, her zemân ve belki her ân dergâh-› izzetden
[Allahü teâlâ kat›ndan] uzaklaflarak, rahmetden
mahrûm kalmas›na sebeb olmas›d›r.
‹stidrâc›n k›smlar›:
1– Mekr: Allahü teâlâ [A’râf sûresi 99.cu âyetinde meâlen],
(... Hüsrâna u¤rayan kimselerden baflkas›, Allah›n
mühlet vermesinden emîn olamaz.) ve [Neml sûresi 50.ci
âyetinde meâlen] (Böyle bir hîle kurdular. Biz de onlar›n haberi
olmadan, hîlelerinin cezâs›n› verdik!) buyurdu. Mekr,
bir kimseyi aldatmak, hîle yapmak demekdir.
2– Keyd: Allahü teâlâ [A’râf sûresi 183.cü âyetinde meâlen],
(... ‹hsân görünüflünde, helâk ve perîflan ediflim pek çetindir!)
buyurdu. Mekr ma’nâs›na yak›nd›r.
3– H›dâ’: Allahü teâlâ [Nisâ sûresi 142.ci âyetinde meâlen],
(Münâf›klar zanlar›nca, Allaha hîle yaparlar. Allah da
hîlelerini bafllar›na geçirir.) ve [Bekara sûresi 9.cu âyetinde
meâlen], (Onlar (akllar›nca) Allah› ve mü’minleri aldat›rlar.
Hâlbuki onlar ancak kendilerini aldat›rlar. Ve bunun fark›nda
de¤ildirler.) buyurdu. H›dâ’; bir kimseye tahmîn etmedi-
¤i tarafdan zarar vermekdir.
4– ‹mlâ: Allahü teâlâ [Âl-i ‹mrân sûresi 178.ci âyetinde
meâlen], (‹nkâr edenler, kendilerine ömr ve mühlet veriflimizi,
sak›n kendileri için hayrl› sanmas›n. Biz onlar› sâdece günâhlar›n›
artd›rs›nlar diye b›rak›yoruz) buyurdu. Bu âyet-i
kerîmede nümlî kelimesi, mühlet verdik demekdir.
5– ‹hlâk: Allahü teâlâ [En’âm sûresi 44.cü âyetinde meâlen],
(... Nihâyet kendilerine verilen bu genifllik ve serbestlikle
tam ferâhland›klar› s›rada onlar› ans›z›n yakalad›k) ve
[Kasâs sûresi 39 ve 40.c› âyetlerinde Fir’avn hakk›nda me-
– 25 –