fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

atl› dahâ diye gösterirken, yedi kifli bir araya geldik. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” yolun d›fl›na ç›k›p bir yerde
istirâhata çekildi. Bize nemâz vaktini gözleyin, buyurdu. Ancak
bizden en önce uyanan Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” oldu. Günefl do¤mufldu. Sonra biz de uyan›p sabâh
nemâz› geçdi diye feryâd ederek yerimizden kalkd›k. Resûlullah
bize develerinize bininiz buyurdu. Sonra yola ç›kd›k.
Bir müddet gitdik, günefl yükseldi. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” su mataras›n› istedi. Mataram› verdim, abdest
ald›. Matarada birazc›k su kald›. Yâ Ebâ Katâde! Bu suyu
sakla, bu su çok k›ymetli olacakd›r, buyurdu. Sonra her
zemân k›ld›¤›m›z gibi sabâh nemâz›n›n sünnetini ve farz›n›
k›ld›k [kazâ etdik]. Nemâzdan sonra Resûlullah bineklerinize
bininiz, buyurdu. Bindik ve yola devâm etdik. Biz kendi
aram›zda yavafl bir sesle, sabâh nemâz›n› kaç›rd›k! Taksirât›m›z
oldu diye konufluyorduk. Bunun üzerine Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” sizin bana uyman›z size yetmez
mi? Uykuda taksirât olmaz. Bir nemâz› vakti geçinceye kadar
k›lmamak günâhd›r, buyurdu. Bir müddet dahâ yola devâm
etdik. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu
ki, önden gidenler ne yap›yorlar. Sabâh oldu, Peygamberlerini
bulmayacaklar m›? Ebû Bekr ve Ömer “rad›yallahü anhümâ”
yan›ndakilere Resûlullah arkam›zdad›r. Sizi b›rak›p
gitmez dediler. Bir k›sm› da öndedir, dediler. E¤er Ebû Bekrin
ve Ömerin “rad›yallahü anhüm” sözünü tutarlarsa do¤ru
yolu bulurlar. Bir müddet dahâ yola devâm etdik ve Eshâb-›
kirâma yetifldik. Yâ Resûlallah! Susuzlukdan helâk olaca¤›z,
dediler. “Size helâk olmak yokdur, helâk olmazs›n›z” buyurdu.
Sonra devesinden inip, bir bardak istedi. Benden de mataramda
kalan az mikdârdaki suyu istedi, getirdim. Mataradan
barda¤a su dolduruyor. Ben de Eshâb-› kirâma veriyordum.
Eshâb-› kirâm, mataradaki suyun az oldu¤unu görünce,
su içmek için izdihâm oldu. Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” izdihâm yapmay›n›z. Hepiniz suya kanacaks›n›z,
buyurdu. Sonunda bütün Eshâb-› kirâm suya kand›. Benden
ve Resûlullahdan baflka su içmeyen kalmad›. Resûlullah bana
da iç, buyurdu. Önce siz buyurun, içiniz yâ Resûlallah, de-
– 249 –