fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

latm›fld›r: Bir gün Resûlullah›n “sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem” huzûrunda idim. D›flar› ç›kd›¤›mda ehl-i kitâbdan
bir cemâ’at, ellerinde kitâblar›yla gelmifldi. Benden Resûlullah›n
huzûruna girmek için izn istediler. Durumu Resûlullaha
haber verdim. “Benim onlarla ne iflim var. Onlar bir fley
sormak isterler, ben onu bilmem. Ancak Allahü teâlâ bildirirse
bilirim.” buyurdu. Sonra bana su getir, buyurdu. Suyu
getirdim. Abdest al›p iki rek’at nemâz k›ld›. Mubârek yüzünde
bir sevinc eseri göründü. D›flardakilere söyle içeri gelsinler.
Eshâbdan da kimi bulursan ça¤›r, buyurdu. D›flarda bekleyenler
huzûruna girince onlara, sormak istedi¤inizi isterseniz
ben size haber vereyim ve kitâblar›n›zda yaz›l› oldu¤u gibi
cevâb›n› vereyim, buyurdu. Onlar, biz de böyle istiyoruz,
dediler. Bunun üzerine Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”,
siz ‹skender k›ssas›n› sormak istiyorsunuz, buyurdu ve
kitâblar›nda bildirildi¤i gibi temâmen anlatd›. Ehl-i kitâbdan
olan cemâ’atin temâm› Resûlullah›n anlatd›klar›n›n hepsini
i’tirâf etdiler.
¥ Habîb bin Mesleme-i Fihrî “rad›yallahü anh” Medîneye
gelip, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
gitmifldi. Peflinden babas› gelip, yâ Resûlallah, benim bu o¤lum
elim aya¤›m gibidir diyerek, onu götürmek istedi. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem”, Habîbe, kalk babanla geri
dön. Çünki, onun ömrü az kalm›fld›r. Yak›nda vefât eder,
buyurdu. Babas› o sene vefât etdi.
¥ ‹mrân bin Hasîn “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” ile bir seferde
idim. Bir gece sabâha az bir zemân kal›ncaya kadar yürüdük.
Sonra bir yerde konaklay›p uyuduk. Sabâh nemâz›na uyanamad›k.
Güneflin s›ca¤›n›n te’sîriyle ilk uyanan hazret-i Ebû
Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” oldu. O da hazret-i Ömer-ül
Fârûku “rad›yallahü anh” uyand›rd›. Hazret-i Ömer uyan›nca
uyuya kald›¤›m›z› görüp, yüksek sesle tekbîr getirdi. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” de uyand›. Sonra, Eshâb-› kirâm
uyan›p, sabâh nemâz›n›n geçdi¤inden flikâyet etdiler. Resûlullah
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” korkmay›n›z, yola
devâm ediniz, buyurdu. Bir müddet gitdikden sonra, Resûlul-
– 241 – fievâhid-ün Nübüvve - F:16