fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

def’a beni serbest b›rak, sana bir kaç kelime ö¤reteyim. Onlardan
çok fâide görürsün, dedi. Onlar nelerdir, dedim. Yataca¤›n
zemân Âyet-el kürsîyi bafl›ndan sonuna kadar oku.
Allahü teâlâ seni muhâfaza eder ve fleytân sana yaklaflamaz,
dedi. Sabâhleyin Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
huzûruna gitdim. Yine sordu. Durumu aynen anlatd›m. Bunun
üzerine buyurdu ki: “O yalanc› oldu¤u hâlde do¤ru söylemifl”.
Sonra, Onun kim oldu¤unu biliyor musun, diye sordu.
Hây›r bilmiyorum, dedim. O fleytân “aleyhilla’ne” idi,
buyurdu.
¥ Ebû Sa’îd Hudrî “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Bir gün annem beni Resûlullahdan “sallallahü aleyhi ve sellem”
ba’z› fleyler istemem için gönderdi. Huzûruna var›p
oturdum. Mubârek yüzünü bana çevirerek, (Kim mâlik oldu-
¤u fleye kanâ’at ederse, Allahü teâlâ onu baflkas›na muhtâc
etmez. Kim çirkin fleylerden sak›n›rsa, Allahü teâlâ onu iffetli
eyler. Kim mâlik oldu¤u fley ile yetinirse, Allahü teâlâ ona
kâfidir. Kim bir ok›yelik mikdâr›nda birfleye sâhib oldu¤u
hâlde, baflkas›ndan birfley isterse, devâml› isteyici olur) buyurdu.
Ben kendi kendime falan devemiz bir ok›yeden dahâ
iyidir dedim. Hiçbir fley istemeden Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” huzûrundan kalk›p gitdim.
¥ Ebû Hüreyre “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r: Teyemmüm
âyeti nâzil olmufldu. Nas›l teyemmüm edilece¤ini
bilmiyordum. Ö¤renmek için Resûlullah›n “sallallahü aleyhi
ve sellem” evine do¤ru gitdim. Evlerine yaklafl›nca, Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” beni gördü. Ne için geldi¤imi
anlad›. Biraz ileri gidip tebevvül etdi. Sonra gelip iki mubârek
elini topra¤a vurup yüzünü ve iki kolunu mesh etdi.
Baflka birfley yapmad›. Ben de art›k birfley sormadan geri
döndüm.
¥ Yine Ebû Hüreyre “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Suheyb “rad›yallahü anh” Mekkeden hicret ederken, Kureyfl
müflriklerinin gencleri bir gurub hâlinde onu ta’kîbe bafllad›lar.
Suheyb “rad›yallahü anh” yan›na ald›¤› oklar› göstererek,
– 233 –