fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Muhammed aleyhisselâm bütün insanlara ve cinlere Peygamber
olarak gönderilmifldir. Onun dîninin gönderilmesi
ile bütün dinler nesh olmufl, yürürlükden kald›r›lm›fld›r. Ona
Kur’ân-› kerîm gönderilince, di¤er semâvi kitâblar nesh edilmifl,
hükmleri yürürlükden kald›r›lm›fld›r. [Bu kitâblar, dahâ
önce insanlar taraf›ndan tahrîf edilmifl, bozulmufl idi. Bugün
asl› üzere Tevrât ve ‹ncîl yokdur. Olsa bile, nesh edilmifl oldu¤undan
makbûl de¤ildir.] Onun gönderilmesi ile Peygamberlik
son buldu. Ondan sonra Peygamber gelmiyecekdir.
Onun dîne da’vetinden baflka, di¤er da’vetler merdûddur,
kabûl olunmaz. Zîrâ islâm dîni Onun gelmesi ile ve O hayâtda
iken kemâle erdirilmifldir. Nitekim; [Mâide sûresi 3.cü
âyetinde meâlen], (Bugün sizin dîninizi kemâle erdirdim)
buyurulmas› bu husûsu bildirmekdedir.
(Güzel ahlâk› temâmlamak için gönderildim) buyurulan
hadîs-i flerîf de, bunu gösteren aç›k bir flâhiddir. O hâlde, kemâl
üzerine fazla söylemek noksanl›kd›r. fiübhesiz ki, her
kim Ona tâbi’ olmakdan yüz çevirirse ve Onun dîninin
hükmlerini mutlaka kendine lâz›m bilmeyip, ehemmiyyet
vermez ise, fleytân›n dostu ve Rahmân›n düflmân› olur. Böyle
kimse z›nd›klardan ve mülhidlerdendir. Allahü teâlâ onlar›
zelîl eylesin! Böyle kimselerde hârikul’âde fleyler görülür
ise, bunlar kerâmet cinsinden de¤ildir. Öyle kimselerde zuhûra
gelen bu hâllere mekr ve istidrâc denir. ‹yi bilmek îcâb
eder ki, Allahü teâlân›n, bir kulun bütün murâd›n› yerine getirmesi,
her istedi¤ini vermesi, isterse bu verilen fleyler hârikul’âde
olsun, o kulun Allahü teâlâ kat›nda makbûl bir kul
oldu¤unu göstermez. Bunlar, ba’z› kullar›na iyilik ve ihsând›r.
Ba’z›lar›na da istidrâcd›r. Allahü teâlâ [A’râf sûresi
182.ci âyetinde meâlen], (... Onlar› derece derece afla¤› indiriyoruz.
Onlar bilmiyorlar) buyurdu.
[(Se’âdet-i Ebediyye) kitâb›n›n 747.ci sahîfesinde buyuruluyor
ki:
Seyyid Abdülhakîm bin Mustafâ “rahmetullahi aleyh”
bir mektûbunda buyuruyor ki:
Vâridât-i ilâhiyyenin hepsi, âdet-i ilâhiyye içinde hâs›l ol-
– 23 –