fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

¥ Ziyâd bin Hâris es-Sadâi flöyle anlatm›fld›r: Mensûb oldu¤um
kavm Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
gidip flöyle dediler: Yâ Resûlallah! Bizim bir kuyumuz
vard›r. Yaz gelince suyu azal›r ve bize yetmez. Yaz›n su
bulmak için etrâfa da¤›l›rd›k. K›fl›n yine bir araya toplan›rd›k.
fiimdi etrâf›m›za düflmânlar geldi. E¤er çevreye da¤›l›rsak
bizi öldürürler. Düâ buyurunuz da kuyumuzdaki su bize
ve davârlar›m›za yetsin, dediler. Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” yedi dâne çak›l tafl› istedi. Mubârek ellerini bu
tafllara sürdü ve düâ etdi. Bu tafllar› Allahü teâlân›n ismini
söyliyerek o kuyuya birer birer at›n›z, buyurdu. Buyurdu¤u
gibi yapd›lar. O kuyunun suyu öyle ço¤ald› ki, gece-gündüz
devâml› su çekseler de bir damla eksilmezdi.
¥ Emîr-ül mü’minîn hazret-i Ebû Bekrin “rad›yallahü
anh” kölesi Sa’d flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” ile bir seferde berâber idik. Bir yerde konaklam›fld›k.
Bana, yâ Sa’d, falan yere git. Orada bir keçi
var, sütünü sa¤ getir, buyurdu. Ben o yeri biliyordum. Orada
hiç keçi yokdu. Oraya gidip bakd›m, bir keçi duruyordu. Memeleri
süt ile dolu idi. Yaklafl›p keçiyi sa¤d›m. Kâfilenin hareket
zemân› geldi. Keçinin yan›na bir kimseyi b›rakd›m.
Ben yolculuk hâz›rl›¤› ile meflgûl iken, keçi kayboldu. Ne kadar
arad›ysam da bulamad›m. Resûlullah›n “sallallahü aleyhi
ve sellem” huzûruna gitdim. Yâ Sa’d, niçin geç kald›n, buyurdu.
Yâ Resûlallah! Yolculuk hâz›rl›¤› ile meflgûl oldum.
Sütünü sa¤d›¤›m keçi de kayboldu. Ne kadar arad›ysam da
bulamad›m, dedim. Onu sâhibi ald› gitdi, buyurdu. Do¤ru
söylüyorsunuz yâ Resûlallah, dedim.
¥ ‹bni Abbâs “rad›yallahü teâlâ anhümâ” flöyle anlatm›fld›r:
Bir kad›n Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
bir o¤lan çocu¤u getirdi. Yâ Resûlallah! Bu o¤lumu her
sabâh ve akflam cinnîler tutuyor. Deli gibi hareketler yap›yor,
dedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek eliyle
çocu¤un gö¤sünü s›vazlad› ve düâ etdi. O ânda çocuk kusdu.
Karn›ndan köpek yavrusu gibi siyâh bir fley ç›kd›. Çocukda
görülen önceki hâller art›k bir dahâ görülmedi.
– 227 –