fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

inin yan›na gitsin, buyurdu. Söyledim, a¤açlar yanyana geldiler.
Resûlullah o a¤açlar›n arkas›nda kazâ-i hâcet eyledi.
Sonra a¤açlar yerine gitdi. Sonra develerimize binip yola devâm
etdik. Karfl›m›za kuca¤›nda çocu¤u ile bir kad›n ç›kd›.
Yâ Resûlallah! Bu o¤lanc›¤› üç def’ad›r cinnî tutar, dedi. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” durdu. Çocu¤u al›p devenin
palan› üzerine koydu. Üç def’a ey Allah›n düflmân›
ç›k, buyurdu. Sonra çocu¤u annesine verdi. Seferden dönüflümüzde
ayn› yere gelince, o kad›n çocu¤u ile birlikde yine
karfl›m›za ç›kd›. ‹ki koyun getirmifldi. Yâ Resûlallah! Bunlar
benim hediyyemdir, kabûl buyurun. Seni Peygamber olarak
gönderen Allah hakk› için, sizinle ilk karfl›lafld›¤›m›z günden
beri, çocu¤u cinnî tutmad›, dedi. Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” emri üzerine koyunun birini ald›k, birini de
kad›na b›rakd›k. Sonra yola devâm etdik. Birden bire karfl›m›za
bir deve ç›kd›. Gelip Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve
sellem” huzûrunda bafl›n› yere koyarak secde etdi. Resûlullah
bize, halka sesleniniz toplans›nlar buyurdu. Halk› ça¤›rd›k,
topland›lar. Resûlullah onlara bu deve kimindir, diye
sordu. Ensârdan bir cemâ’at, bizimdir yâ Resûlallah, dediler.
Bu deveye ne yapd›n›z diye sordu. Bu deveyle yirmi senedir
su çekerdik. fiimdi onu bo¤azlamak istedik, kaçd›, dediler.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, bunu bana sat›n›z
buyurdu. Sizin olsun yâ Resûlallah, dediler. Bunun üzerine
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bu deve benim oldu.
Art›k onu eceli gelinceye kadar hofl tutunuz, bo¤azlamay›n›z,
buyurdu. Orada bulunan müslimânlar, yâ Resûlallah, sana
secde etme¤e biz hayvânlardan dahâ lây›k de¤ilmiyiz, biz
niçin yapmayal›m, dediler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” buyurdu ki, (Kimsenin Allahü teâlâdan baflkas›na
secde etmesi câiz de¤ildir. E¤er câiz olsayd›, kad›nlar›n kocalar›na
secde etmeleri gerekirdi.)
¥ Ya’lâ bin Ümeyye-i Sakafî flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” ile bir yere gidiyorduk. Bir
deveye rastlad›k. Deve, Resûlullah› görünce bo¤az›ndan ses
ç›kararak ba¤›r›p, boynunu yere koydu. Resûlullah “sallalla-
– 225 – fievâhid-ün Nübüvve - F:15