fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

edâ edip, yerine getireyim, dedi. Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” tekrâr, (Ey Sa’lebe flükrünü yapabildi¤in az
mâl, flükrünü yapamad›¤›n çok mâldan iyidir) buyurdu. Fekat,
Sa’lebe ›srâr edip yine, yâ Resûlallah, düâ et de Allahü
teâlâ bana çok mâl versin, dedi. Bunun üzerine Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” (Allah›m Sa’lebeyi çok mâl ile
r›zkland›r) diye düâ etdi. Sa’lebe bir mikdâr koyun sat›n ald›.
Allahü teâlâ bu koyunlara öyle bereket verdi ki, koyunlar
ço¤al›p, Medîneye s›¤maz oldu. Koyunlar›n› al›p Medînenin
d›fl›na ç›kd›. Gündüz mescide nemâza gelir, gece gelmezdi.
Koyunlar› zemânla dahâ çok artd›. Çok uzaklara gitdi.
Art›k Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mescidine
Cum’adan Cum’aya gelirdi. Koyunlar› dahâ da art›nca öyle
uza¤a gitdi ki, aslâ mescide ve cemâ’ate gelemez oldu. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” epey zemândan beri
Sa’lebeyi göremeyince hâlini sordu. Hâlini anlatd›lar. Bunun
üzerine, “Vay Sa’lebe bin Hât›ba” buyurdu.
Bir müddet sonra Allahü teâlâ zenginlere zekât verme¤i
farz k›ld›. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” zenginlerin
zekât›n› toplamak üzere iki kifli vazîfelendirdi. Sa’lebeye
ve Benî Süleym kabîlesinden zengin bir kimse var, ona u¤ray›n›z,
buyurdu. O iki kimse Sa’lebenin yan›na gidip zekât›n›
istediler. Sa’lebe elinizdeki mektûbu göreyim, dedi.
Mektûbu gösterdiler. Sa’lebe bu istedi¤iniz harâcdan baflka
birfley de¤ildir. Hele siz gidin baflkalar›ndan bir toplay›n bakal›m,
dedi. O iki kimse Sa’lebenin yan›ndan ayr›l›p, baflka
yere gitdiler. Süleym kabîlesine mensûb olan zengin kimse
onlar›n kendisine zekât almak için geldiklerini haber al›nca,
onlar› karfl›lad›. Develerimin en iyilerini zekât için al›n›z, dedi.
O iki sahâbî sana farz olan zekât bunlardan azd›r, dediler.
O kimse ise bu iyi develeri al›n›z. Allahü teâlân›n r›zâs›n›
mâl›m›n en iyisiyle kazanay›m, dedi. Sonra o iki sahâbî
tekrâr Sa’lebenin yan›na geldiler. Sa’lebe tekrâr mektûbu
gösterin, dedi. Mektûbu gösterdiler. Sa’lebe bu harâcd›r, siz
gidin ben bir düflüneyim, dedi! O iki sahâbî Medîneye dönüp,
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
– 219 –