fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

¥ Ümmü Seleme “rad›yallahü anhâ” anlatm›fld›r: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince, elimi mubârek
gö¤süne koymufldum. Haftalarca elim misk kokdu. Ne
kadar abdest al›rken elimi y›kasam da o misk kokusu elimden
gitmedi.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince,
Eshâb-› kirâm “rad›yallahü anhüm ecma’în” di¤er cenâzeler
gibi mi, yoksa gömle¤i üzerinde iken mi y›kayal›m diye tereddüt
etdiler. O s›rada hepsini bir uyku hâli basd›rd›. Bafllar›n›
tutamay›p uyuklad›lar. O hâlde iken, hepsi birden Allah›n
Resûlünü gömle¤i içinde y›kay›n›z diye bir ses iflitdiler.
¥ Emîr-ül-mü’minîn Alî “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” vas›yyeti
üzerine, mubârek bedenini ben y›kad›m. Benden baflka kim
mubârek vücûduna baksa kör olurdu. Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” mubârek bedenini y›karken, sanki bana
gaybdan yard›m ederlerdi. Mubârek azâlar›ndan birini y›kay›p
temâmlay›nca, vücûdunu çevirmekde üç kifli bana yard›mc›
olurdu. Hazret-i Alî, Resûlullah›n cenâzesini y›karken
mubârek vücûdunda hiç yara bere görmedi. Anam babam
sana fedâ olsun, hayât›n da memât›n da ne kadar güzel, dedi.
¥ Emîr-ül-mü’minîn hazret-i Alînin “rad›yallahü anh”
hâf›zas› çok kuvvetli idi. Bunun sebebini sordular. Dedi ki:
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” cenâzesini y›karken
göz çukurlar›nda bir mikdâr su birikmifldi. O suyu yere
dökme¤e k›yamad›m. Dilimle al›p içdim. ‹flte bendeki hâf›za
kuvveti, o serçeflmenin bereketidir.
¥ Hazret-i Alî “rad›yallahü anh” flöyle bildirmifldir: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince, gâibden bir
nidâ geldi. Esselâmü aleyküm yâ ehle beyt-i Resûlillah ve
rahmetullahi ve berekâtühû! Her nefs ölümü tadacakd›r. Ecrinizi
k›yâmet gününde bulursunuz, diyordu.
– 200 –