fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

olan› geçenlerden beterdir, buyurdu. Sonra bana: Ey Müveyhibe!
Beni dünyâ hazîneleri ve dünyâda bâkî kalmakla,
Cennet ve Allahü teâlâya kavuflmak aras›nda muhayyer b›rakd›lar,
buyurdu. Ben, yâ Resûlallah! Anam babam sana
fedâ olsun. Dünyâ hazînelerini ve dünyâda kalma¤› ve sonra
Cenneti seçiniz, dedim. Hây›r ey Müveyhibe! Allahü teâlâya
kavuflma¤› ve Cenneti seçdim, buyurdu. Bir kaç gün sonra
da hastaland›.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bütün hastal›klar›nda,
Allahü teâlâdan s›hhat ve âfiyet taleb ederdi. Fekat
son hastal›¤›nda ey nefs, tâkats›zl›kdan niçin baflkas›na s›¤›n›yorsun,
buyurdular.
¥ Hazret-i Âifle “rad›yallahü anhâ” flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” s›hhatde oldu¤u günlerde
buyurdu ki: (Hiçbir Peygamber Cennetdeki makâm›n›
görmeden dünyâdan gitmez. Onu muhayyer b›rak›rlar. ‹sterse
Cennete kavufldururlar. ‹sterse s›hhate kavufldururlar.)
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” son hastal›¤›nda,
mubârek bafl›n› benim dizime koymufldu. Bir ân gözünü evin
tavân›na dikdi. Sonra (Allahümme er-refîkül a’lâ) buyurdu.
Anlad›m ki, Refîkül a’lây› seçdi. Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” son sözü bu oldu.
¥ ‹bni Mes’ûd “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” vefât›ndan bir ay önce,
bizi hazret-i Âiflenin “rad›yallahü anhâ ve an ebîhâ” evinde
toplad›. Bize hayr düâlar yapd› ve vas›yyetlerini bildirdi. Allahü
teâlâ bizim üzerimize (bizden sonra) halîfe verdi buyurdu.
Biz r›hletiniz ne zemând›r diye süâl etdik. Eshâb›mdan
ayr›l›p, Allahü teâlâya kavuflmak, Cennetde olmak zemân›
yaklafld›, buyurdu.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Mu’âz› “rad›yallahü
anh” Yemene gönderirken, uzun bir vas›yyetde bulundu.
Ey Mu’âz! E¤er bir dahâ görüflmemiz mümkin olacak
olsayd›, vas›yyetimi k›sa yapard›m! Lâkin k›yâmet gününe
kadar seninle buluflamayaca¤›z, buyurdu. Nitekim Mu’âz
– 198 –