fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

sûlullah›n her dürlü hâlini arafld›r›p ö¤renmesi için bir kifli
gönderdi. O flahs gelip, Resûlullah›n üstün ahlâk›na ve güzel
hâllerine flâhid oldu. Mubârek gözlerindeki k›rm›z›l›¤›, nübüvvet
mührünü gördü. Sadaka kabûl etmedi¤ini ö¤rendi.
Geri dönüp gördüklerini Herakle anlatd›. Herakl bunlar› haber
al›nca, kavmini toplad›. Müslimân olma¤a da’vet etdi ve
Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” tâbi’ olmalar›n›
emr etdi. Kavmi Heraklin bu sözlerini iflitince, silâhlar›n›
al›p hücûma kalk›fld›lar. Heraklin oturdu¤u yerden k›p›rdamaya
mecâli kalmad›. Binbir hîle ile kavminin hücûmunu
zor yat›fld›rd›.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Hâlid bin Velîdi
“rad›yallahü anh”, Eshâbdan bir cemâ’at ile Tebükden
Dûmetül-Cendele gönderdi. Dûmetül-Cendelin reîsi olan
Ekîdir, nasrânî idi. Onun ile harb edeceklerdi. Hâlid bin Velîd
“rad›yallahü anh”, yâ Resûlallah, biz düflmân memleketindeyiz.
Kuvvetimiz de çok az, hâlimiz nice olur, dedi. Bunun
üzerine Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, o bir
da¤ s›¤›r›n› avlamakla meflgûl iken, Allahü teâlâ seni ona
karfl› gâlib k›lar buyurdu. Hâlid bin Velîd “rad›yallahü anh”
mehtâbl› bir gecede, Ekîdirin hisâr›na ulafld›. Ekîdir han›m›yla
hisâr›n dam›nda çalg› çald›r›p, flerâb içiyordu. Bir flark›c›
kad›n da flark› söylüyordu. Hâlid bin Velid “rad›yallahü
anh” bir yere gizlenmifldi ve onlar› görüyordu. O s›rada bakd›
ki, iki da¤ s›¤›r› birbiriyle oynaflarak hisâr›n kap›s›na geldiler.
Boynuzlar›yla kap›ya vurdular. fiark›c› kad›n Ekîdire
onlar› göstererek, hiç böyle av gördün mü, onlar› kaç›rma,
dedi. Ekîdir at›n›n hâz›rlanmas›n› emr etdi. Yan›na kardefli
Hassân› ve birkaç adam›n› alarak, hisârdan d›flar› ç›kd›. Kad›nlar
da pefllerinden ç›kd›. Hâlid bin Velîd “rad›yallahü
anh” üzerlerine hücûm etdi. Hassân› öldürdü. Ekîdiri esîr ald›.
Di¤erleri kaç›p hisâra girdiler.
¥ Tebükde Benî Sa’d kabîlesinden birkaç kifli Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna geldiler. Yâ Resûlallah!
Kabîlemizin bir kuyusu var, suyu gâyet azd›r, kabîlemize
yetmiyor. O kuyunun suyunun fazlalaflmas› için Allahü
– 187 –