fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ir ok isâbet etdi. Aln›mdan ç›kan kan yüzüme akd›. Sakal›ma
ve gö¤süme kadar ulafld›. Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” mubârek eliyle yüzümdeki ve gözlerimdeki kan›
gö¤süme do¤ru ak›td›. Âmir bin Amr bu hât›ras›n› ömrü boyunca
anlatd›. Vefât etdi¤inde cenâzesi y›kan›rken gö¤sünde
Resûlullah›n mubârek elinin de¤di¤i yere bakd›lar. Oras›
at›n aln›ndaki beyâzl›k gibi parl›yordu.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hicretin dokuzuncu
senesinde Benî Kilâb kabîlesine bir seriyye [askerî birlik]
gönderdi. Bir de mektûb göndererek islâma da’vet etdi.
Benî Kilâb kabîlesi müslimân olmay› kabûl etmediler. Kendilerine
gönderilen deri üzerine yaz›l› mektûbu suya at›p, yaz›lar›n›
imhâ etdiler. Deriyi de su kovas› yapd›lar. Bu haber, Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” hazretlerine bildirilince:
“Allahü teâlâ akllar›n› gidersin” buyurdu. Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” bu beddüâs›ndan sonra, o kavmin temâm›
akl›n› kaybetdiler. Karma kar›fl›k konuflmaya bafllad›lar.
Ba’z›lar› öyle oldu ki, ne söyledi¤i aslâ anlafl›lmazd›.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Tebük gazvesine
giderken, Eshâb-› kirâmla bir yerde konaklay›p, gecelediler.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” sabâha yak›n bir
vaktde uyudu. Günefl do¤unca uyan›p, Ebû Katâdeden “rad›yallahü
anh” su istedi. Ebû Katâde flöyle anlatm›fld›r. Matarada
suyum vard›. Resûlullah›n mubârek eline dökdüm,
abdest ald›. Suyun kalan›n› sakla lâz›m olacak, buyurdu.
Herkes önden gitmifldi. Susuz bir yerde konaklam›fllard›.
Her ne kadar hazret-i Ebû Bekr ve hazret-i Ömer “rad›yallahü
anhümâ” bir su bafl›nda konaklayal›m dedilerse de, dinlememifllerdi.
Yanlar›na ulafl›nca bakd›k ki, havan›n harâreti
onlar› çok etkilemifl. Susuzlukdan develerini kesip develerin
mîdelerinde kalan sular› içiyorlard›. Resûlullah bu hâllerini
görünce, Ebû Bekr ve Ömeri dinleseydiniz, bu s›k›nt›y›
çekmezdiniz, buyurdu. Sonra matarada kalan suyu istedi ve
herkesi ça¤›r›p, suyu dökmeye bafllad›. Eshâb›n hepsi susuzluklar›
gidinceye kadar su içdiler. Onbin ata ve onbeflbin deveye
su verdiler.
– 181 –