fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ederiz. Babam, Muhammede “sallallahü aleyhi ve sellem”
geldi¤i gibi, nübüvvetden geleni kabûl etmedi. Kendi kavmine
ve dostlar›na muhâlefet etmeyi istemedi, dedi. Hâlid bin
Üseyyid de çok flükr ki, babam bu sesi (ezân›) duymadan öldü,
dedi. Babas› Mekkenin fethinden bir gün önce ölmüfldü.
Da¤lara kaç›flm›fl olan Kureyflliler, ezân› iflitince, her biri birfley
söyledi. Ebû Süfyân ise, ben birfley söylemeyece¤im.
E¤er bir fley söylersem, bu tafllar Muhammede haber verirler,
dedi. Sonra Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” gelip,
yanlar›na durdu. Her birinin ismini söyleyerek, ey falan,
sen flöyle söyledin. Ey falan sen de böyle söyledin, diyerek
söylediklerini bildirdi. Ebû Süfyân, Yâ Resûlallah! Ben birfley
söylemedim deyince, Resûlullah tebessüm etdi.
¥ fieybe bin Osmân flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” Mekkenin fethinden sonra, Huneyn
gazâs›na ç›kd›. Huneyn Mekke ile Tâif aras›nda bir vâdîdir.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Huneyn vâdîsinde
konaklad›lar. Benim babam ve amcam Uhud savafl›nda islâm
askerleri taraf›ndan öldürülmüfldü. Kendi kendime dedim ki:
F›rsat kollayay›m ve Muhammedden intikâm›m› alay›m. Sa¤
taraf›ndan yaklaflmak istedim, o taraf›nda Abbâs “rad›yallahü
anh” ayakda duruyordu. O bana f›rsat vermez, dedim. Sol
taraf›na dolafld›m. Orada da bir kifli vard›. Sonunda, arkadan
yaklafld›m. Hemen s›çray›p bir k›l›ç darbesi vurmak istedim.
O s›rada âniden flimflek gibi bir atefl parlad›. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” ile benim aram›zda perde oldu. O
atefl beni yakacakd›. Korkumdan elimle gözlerimi kapat›p,
geriye kaçd›m. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” dönüp
bana bakd›. Ey fieybe! Yan›ma yaklafl, buyurdu. Huzûruna
yaklafl›nca, ‹lâhî, bundan fleytân› uzaklafld›r, buyurdu.
O ânda gözüm Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
mubârek yüzüne düfldü. Bana cân›mdan dahâ sevimli geldi.
Sonra, ey fieybe! Kâfirlerle harb et, buyurdu.
¥ Enes bin Mâlik “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r: Bir
gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Kâ’beyi tavâf
ederken, bir el ve bir alaca kaftân gördük. Ben, yâ Resûlal-
– 179 –