fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Muhâcirînin büyüklerinden ve Bedr ehlinden olan Hât›b bin
Ebî Beltea “rad›yallahü anh” âilesinin Mekkede olmas› ve
Kureyfllilerin onlar› gözetmelerini sa¤lamak maksad›yla,
Kureyfllilere Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” falan
gün sizin üzerinize, Mekkeye hareket edecek diye bir mektûb
yazd›. Mektûbu Ebû Lehebin azâdl› câriyesi Sâriye ile
gizlice gönderdi. Cebrâîl aleyhisselâm bu durumu Resûlullaha
“sallallahü aleyhi ve sellem” haber verdi. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” hazret-i Alîyi, hazret-i Zübeyri,
hazret-i Mikdâd›, hazret-i Ammâr›, hazret-i Talhay› ve hazret-i
Ebâ Mersedi “rad›yallahü teâlâ anhüm ecma’în” gönderdi.
Hâh ba¤çesine kadar gidiniz. Orada bir za’îf kad›n
vard›r. O kad›nda bir mektûb var. O mektûbu Hât›b Mekkelilere
gönderdi. O mektûbu al›p getirin. O kad›n› da sal›verin.
E¤er direnirse ve mektûbu vermezse, boynunu vurun,
buyurdu. Gidip kad›n›n peflinden yetifldiler. Hazret-i Alî “rad›yallahü
anh” k›l›c›n› çekince, kad›n mektûbu saçlar›n›n
aras›ndan ç›kar›p verdi. Mektûbu Resûlullaha “sallallahü
aleyhi ve sellem” getirdiler. Resûlullah, Hât›b bin Ebî Belteay›
huzûruna ça¤›rd›. Niçin böyle yapd›n, diye sordu. Yâ Resûlallah!
Sana îmân etdi¤im günden beri, küfre dönmedim.
Nasîhat›n› dinledi¤imden beri hiç ihânetde bulunmad›m. Fekat,
âilem Kureyfllilerin aras›ndad›r. ‹stedim ki Kureyflliler
âilemi gözetsinler. Yoksa kesin biliyorum ki, benim mektûbumdan
onlara fâ’ide gelmez, dedi. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” onu tasdîk etdi. O s›rada meâl-i flerîfi, (Ey
îmân edenler! Düflmânlar›m› ve düflmânlar›n›z› dost edinmeyin.
Siz onlara sevgi gösteriyorsunuz. Hâlbuki onlar
Kur’ândan size geleni inkâr etdiler. Rabbiniz olan Allaha
inand›¤›n›zdan dolay›, Peygamberi ve sizi yurdunuzdan
[Mekkeden] ç›kar›yorlard›. E¤er sizler benim yolumda ve r›zâm›
kazanmak için cihâda ç›km›flsan›z, onlara nas›l sevgi
gösterirsiniz. Oysa ben sizin gizledi¤inizi de a盤a vurdu¤unuzu
da bilirim. Sizden kim bunu yaparsa art›k do¤ru yoldan
sapm›fl olur) olan, Mümtehîne sûresi 1.ci âyet-i kerîmesi nâzil
oldu.
– 177 – fievâhid-ün Nübüvve - F:12