fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ini Bâzana iletdiler. Bâzan e¤er sözü do¤ru ç›karsa muhakkak
o Allah›n resûlüdür. Hiç bir melik Ona îmân etmeden,
ben îmân ederim, dedi. O s›rada bir elçi gelip, Kisrân›n öldürüldü¤ünü
söyledi. Bâzan bütün âilesini ve akrabâs›n› ve
kavminden îmân edecekleri toplay›p, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” huzûruna geldiler ve huzûrunda îmân
etmekle flereflendiler ve islâm ni’metine kavufldular.
¥ Hicretin yedinci senesinde, Hayber gazâs› yap›ld›. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” bayra¤› önce Emîr-ül
mü’minîn hazret-i Ömere “rad›yallahü anh” verdi. Bayra¤›
çekip islâm ordusuyla kal’aya hücûm etdi. Çok savafld›lar.
Fekat kal’ay› düflüremeyip, geri döndüler. Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek bafl› a¤r›yordu. D›flar›
ç›kmad›. Fekat harb ediniz buyurdu. Emîr-ül mü’minîn
hazret-i Ebû Bekr “rad›yallah anh” bayra¤› al›p, savafla gitdi.
Çok fliddetli savafld›klar› hâlde, kal’a yine feth edilemedi.
Geri döndüler. Hazret-i Ömer “rad›yallahü anh” bir
def’a dahâ bayra¤› al›p gitdi. Çok savafld›lar, fekat kal’a
feth edilemedi. Geri döndüler. Resûlullaha “sallallahü
aleyhi ve sellem” bu haber ulafl›nca, “Yâr›n bayra¤› öyle birisine
verece¤im ki, onu Allahü teâlâ ve Resûlü seviyor. O
da Allahü teâlây› ve Resûlünü seviyor. Kal’ay› feth etmeyince
dönmez”, buyurdu. Bunu nakl eden râvi flöyle demifldir:
Emîr-ül mü’minîn hazret-i Alî “rad›yallahü anh” o gün
orada yokdu. Gözü a¤r›yordu. Hazret-i Ebû Bekr, hazret-i
Ömer ve Eshâb-› kirâmdan di¤erleri, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” iflâret buyurdu¤u kifli kimdir, diye
merâk ediyorlar ve bekliyorlard›. Sa’d “rad›yallahü anh” o
kifli ben olay›m diye ümmîd ederek, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” gözü önünde diz üstü çökdüm ve geri
kalkd›m, demifldir. Hazret-i Ömer de “rad›yallahü anh” o
gün Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” “Allahü teâlâ
ve Resûlü onu sever. O da Allahü teâlây› ve Resûlünü
sever, kal’ay› feth etmeden geri dönmez” buyurdu¤unu iflitinceye
kadar, emîr olmay› hiç istemezdim, buyurmufldur.
Sonra Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hazret-i Alî-
– 172 –