fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ederek biz kap›y› kilitledik ve içeriye aslâ kimseyi salmad›k
dediler. Sonra o flahs bir def’a dahâ Kisrân›n karfl›s›na ç›kd›.
Yaklafl›p, elindeki sopa ile Kisrân›n bafl›na bir def’a vurdu.
Ey Kisrâ, bu sopa bafl›nda parçalanmadan çabuk îmân et,
dedi. Îmân etmedi ve üçüncü def’a karfl›s›na ç›k›nca sopa
bafl›nda parçaland›. O gece Kisrâ o¤lu fiîreviyye taraf›ndan
öldürüldü.
¥ Kisrâ, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” da’vet
mektûbunu y›rtd›kdan sonra, Yemendeki nâibi [vâlîsi] Bâzana
bir mektûb yaz›p, o tarafda bir flahs›n peygamberlik
da’vâs›nda bulundu¤unu haber ald›k. Derhâl iki âlim gönderip,
onun hâlini arafld›rs›nlar. Mümkinse yakalatd›r›p bana
ulafld›r diye emr verdi. Bâzan iki kifli gönderdi. Medîneye
var›p, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
ç›kd›lar. Melik Kisrâ, Bâzana mektûb yazm›fl, seni huzûruna
ça¤›r›yor, dediler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
tebessüm etdi ve oturun, dedi. ‹kisi de diz çöküp oturdular.
Resûlullah onlar› müslimân olma¤a da’vet etdi. O iki
kifli, yâ Muhammed, melik Kisrân›n emrine uy. E¤er kendi
iste¤inle gidersen, Bâzan senin için melike bir mektûb yazar
da, sana fâideli olur. E¤er gitmezsen Kisrân›n nas›l bir kimse
oldu¤unu biliyorsun. Seni ve kavmini helâk ve mülkünü
harâb eder, dediler. O iki kifli her ne kadar bunlar› söyledilerse
de, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûrunda
bulunman›n heybetinden vücûdlar›n› bir titreme alm›fld›.
D›flar› ç›k›nca birbirlerine, e¤er huzûrunda bizi biraz dahâ
al›koysayd›, az kald› helâk olacakd›k, dediler. Sonra o iki kifli
Bâzan›n mektûbuna cevâb istediler. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” onlara bugün gidin, yâr›n gelin, dedi.
Ertesi gün huzûruna geldiler. Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” onlara flöyle dedi. Gidin sâhibinize söyleyin.
Rabbim bana bildirdi ki, sizin melikiniz Kisrây› dün gece
o¤lu öldürdü! E¤er, Bâzan îmân edip, islâm› kabûl ederse,
hâlen elinde bulunan mülkü yine ona b›rakay›m. Yak›nda
benim dînim her tarafda duyulur ve yay›l›r. Müslimânlar
Kisrân›n memleketine hâkim olurlar! Resûlullah›n bu sözle-
– 171 –