fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, Selît bin Amr
ibni Âs ile Yemâmede bulunan, Hevze bin Alî el-Hanefîye
islâma da’vet mektûbu gönderdi. Hevze bin Alî flöyle cevâb
yazd›: Ben kavmimin flâiri ve hatîbiyim. Arablar benden çekinirler.
Senin halk› da’vet etdi¤in fley gâyet güzeldir. Fekat
bana bir ifl, bir yerin idâresini verirsen, sana tâbi’ olurum! Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” E¤er benden yere düflmüfl
olan bir hurmay› dahî istese vermem, buyurdu. Hevze
bin Alînin elinde olan mülkü de elinden gitdi. Mekke feth edildi¤i
zemân, Cebrâîl aleyhisselâm Hevzenin ölüm haberini
getirdi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bundan sonra
Yemâmede bir yalanc› ç›kacak. Benim vefât›mdan sonra
onu öldürürler, buyurdu. Buyurdu¤u gibi oldu. [Müseylemetül
kezzâb, Yemâmede peygamber oldu¤unu iddia etdi. Ebû
Bekr-i S›ddîk›n hilâfetinin ikinci senesinde Hâlid bin Velîdin
askeri ile Yemâmede büyük muhârebe yapd›. Vahfli “rad›yallahü
anh”, Müseyleme-tül kezzâb› öldürdü.]
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Abdüllah bin
Huzâfeyi, Kisrâya elçi olarak gönderdi. Kisrâya bir islâma
da’vet mektûbu yazd›. Kisrâ o se’âdetli mektûbu, y›rt›p parça
parça etdi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bunu haber
al›nca, Allahü teâlâ da onun mülkünü parça parça etsin,
buyurdu. K›sa zemân sonra Kisrây› o¤lu fiîreviyye öldürdü.
¥ Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mektûbundan
Kisrây› bir heybet kaplad›. Mektûbu götüren Abdüllah
bin Huzâfe “rad›yallahü anh” yan›ndan ç›k›nca, Kisrâ
adamlar›n› ça¤›r›p, bundan sonra benim yan›ma arablardan
hiç kimsenin girmesine izn vermeyiniz, diye tenbîh etdi.
Sonra husûsî odas›na çekildi. Oraya hiç kimse giremezdi.
Bir de bakd› ki odas›nda bir arab duruyor! Elinde bir sopa
tutuyordu. Ey Kisrâ! Allahü teâlâ halk› hak dîne da’vet
eden bir Peygamber gönderdi, îmân et, dedi. Kisrâ hele bu
gün git de sonra, dedi. Kisrâ hemen adamlar›n› ça¤›r›p, bir
tak›m behânelerle kimini asd›rd›, kiminin aya¤›n› kesdirdi.
Ben size s›k› s›k› tenbîh etdi¤im hâlde, niçin benim odama
bir arab›n girmesine izn verdiniz, dedi. Adamlar› yemîn
– 170 –