fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

lem” develerini gösterdi. Hazret-i Ömer bunu iflitince, Resûlullah›n
huzûruna gelip; yâ Resûlallah! Halk›n binecek baflka
hayvanlar› yok. Az›klar›ndan kalanlar› bir araya toplasalar
da, Allahü teâlân›n fadl› ve inâyetiyle bereket vermesi
için düâ buyursan›z. Sizin düân›z flübhesiz ki kabûl olunur,
dedi. Sonra Eshâbdan bir avuç hurmas› ve bir avuç seviki
(kavrulmufl un) olanlar, onlar› bir araya toplad›lar. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” bereket için Allahü teâlâya
düâ etdi. Kimin kab› varsa, getirsin buyurup, getirilen bütün
kablar› o bereketlenerek artan yiyeceklerle doldurdu. Öyle
ki develer tafl›makdan âciz kal›yorlard›. Konaklad›klar› o
yerden ayr›ld›lar. Mevsimin yaz olmas› sebebiyle hava aç›k
ve çok s›cakd›. Allahü teâlâ bir de öyle ya¤mur ya¤d›rd› ki,
hepsi suya kand›lar ve kablar›n› doldurdular.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hicretin alt›nc›
senesinde Zilhicce ay›n›n sonunda veyâ yedinci senesi
Muharrem ay›n›n bafl›nda hükümdârlara elçiler gönderdi.
D›hye-i Kelbîyi “rad›yallahü anh” Rûm kral› Herakle elçi
olarak gönderdi. Onunla bir mektûb yollad›. O mektûbda
flöyle yaz›l› idi. (Bismillâhirrahmânirrahîm. Bu mektûb Allah›n
kulu ve Resûlü Muhammedden Rûmun büyü¤ü olan
Herakledir. Hidâyet üzere olanlara selâm olsun. Ben seni
islâma da’vet ediyorum. Müslimân ol ki selâmet bulas›n ve
Allahü teâlâ ecrini artd›r›r. E¤er bu büyük ni’metden yüz
çevirirsen, bütün rûmlar sana tâbi’ ve emrinde olduklar›ndan,
hepsinin günâh› senin üzerinedir.) Allahü teâlâ [Âl-i
‹mrân sûresi 64.cü âyetinde meâlen], (“Resûlüm” de ki: Ey
ehl-i kitâb! Sizinle bizim aram›zda müsâvî olan bir kelimeye
geliniz. Allahdan baflkas›na tapmayal›m. Ona hiç bir fleyi
ortak koflmayal›m. Allah› b›rak›p da birbirimizi ilâh
edinmeyelim. E¤er onlar yine yüz çevirirlerse, iflte o zemân;
flâhid olunuz biz gerçek müslimânlar›z deyiniz) buyurdu.
D›hye-i Kelbî “rad›yallahü anh” Humus flehrinde Herakle
ulafl›p, mektûbu verdi. Mektûb arabî oldu¤u için, Herakl
bir tercümân istedi.
– 163 –