fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

kat, onu tan›m›yordum. Bana sordu, hiç sat›l›k birfleyin varm›d›r.
Dedim ki, vard›r; iflte bu deveyi satar›m. Dedi ki, kaç
paraya satars›n. Dedim ki, flu kadar vesk hurmaya satar›m.
Hemen devemin yular›n› tutup, götürdü. O gidince, biz birbirimiz
ile konuflup, dedik ki, biz devemizi bir kimseye verdik
ki, kim oldu¤unu bilmiyoruz. Bir hâtun bizim ile berâber
idi. Dedi ki, ben devenize kefîlim. Bir kimse ki, ay›n ondördü
gibi olsun, size h›yânet etmez. [Ya’nî h›yânet etmesi
mümkin de¤ildir.] Sabâh oldu. Bir kifli bir mikdâr hurma getirdi.
Dedi ki, ben Allah›n Resûlünün “sallallahü teâlâ aleyhi
ve sellem” elçisiyim. Beni size gönderdi ve buyurdu ki, bu
hurmadan yiyesiniz ve gelip devenizin behâs›n› ölçüp alas›n›z.
Ba’z› âlimler buyurmufllard›r: Allahü teâlâ, meâl-i flerîfi,
(... Mubârek bir zeytin a¤ac›n›n ya¤›ndan tutufldurulur. Bu
öyle saf bir ya¤d›r ki, nerede ise, atefl dokunmasa da ayd›nl›k
verecek. Bu ayd›nl›k nûr üstüne nûrdur. (Allahü teâlân›n
mü’minleri hidâyeti îmân nûru üstüne bir nûrdur). Allahü
teâlâ diledi¤i kimseyi nûruna kavufldurur. Allahü teâlâ insanlara
böyle misâller verir ki, ibret al›p, îmân etsinler. Allahü
teâlâ herfleyi bilir.) olan [Nûr sûresi 35.] âyet-i kerîmede
buyurup, misâl vermesi, Resûlü “sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem” içindir. Bu bir misâldir ki, Allahü teâlân›n Resûlünün
hakk›nda vârid olmufldur. Ya’nî buyurmufldur ki,
Kur’ân-› kerîm okunup bildirilmese bile, onun mubârek yüzü,
nübüvvetine ve yüksek derecelerine delâlet eder. Nitekim,
Abdüllah bin Revâha “rad›yallahü anh” demifldir ki:
Beyt:
fiâyet olmasa idi, Onda apaç›k deliller.
Güzel görünüflü de sana hayr ile verirdi haber.
[Sende bu hüsn-i cemâl ve hulk-› cemîl, flân›na gün gibidir
rûflen delîl.]
Basîret ehli olanlar›n mu’cizeleri ve delîlleri görmeleri
muhabbetlerini kuvvetlendirir, keflf ve yakînlerini artd›r›r.
Allahü teâlâ; [Feth sûresi 4.cü âyetinde meâlen] (... Îmânlar›
arts›n diye, mü’minlerin kalblerine ma’nevî huzûru indirdi.
– 16 –