fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

k›rmak için hende¤e indi¤inde, açl›kdan mubârek karn›na tafl
ba¤lam›fld›. Bu hâli görünce dayanamad›m. Müsâade al›p evime
gitdim. Bu durumu evimdekilere anlatd›m. Evde bir sa’
arpa ve bir de o¤lak var dediler. Arpay› ö¤ütdüm ve o¤la¤›
kesip tencereye koydum. Sonra Resûlullah›n yan›na döndüm.
Dönerken han›m›m yeme¤in az olmas› sebebiyle mahcûb olmayal›m
diye tenbîh etdi. Durumu Resûlullaha arz edince,
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, ey hendek halk›! Câbir
bize ziyâfet hâz›rlam›fl, da’vet ediyor. Geliniz, yeme¤i bol
ve güzel yemekdir, buyurdu. Sonra, bana buyurdu ki, han›m›na
söyle! Ben gelmeden tencereyi ateflden indirmesin, ekmekleri
de piflirmesin. Ben önce gidip han›m›ma, Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem”, muhâcirîn ve ensâr ile birlikde
bütün Eshâb›yla, bize yeme¤e teflrîf ediyorlar dedim. Han›m›m,
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” yeme¤in ne kadar
oldu¤unu biliyorsa, hiç üzülmeyiz, dedi. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” Eshâb-› kirâmla birlikde evime teflrîf
edince, Eshâb›n gurub gurub içeri girmesini emr buyurdu.
Sonra bize hamuru getiriniz buyurdu. Hamuru getirince, bütün
hayrlar›n menbâ› ve bütün bereketlerin mayas› olan mubârek
a¤z›n› aç›p hamurun üzerine bir kere üfürdü. Allahü teâlâ
hamura bereket verdi. Sonra ekmekleri kim piflirecekse
piflirsin buyurdu. Emri üzerine tand›rdan ekmekleri ve tencereden
eti ç›kard›m ve Eshâb-› kirâma ikrâm etdim. Hepsi temâmen
doydu. Evimden ayr›l›p gitdiklerinde ekmekler ve et
hiç eksilmemifl, aynen duruyordu.
¥ Yine Câbir bin Abdüllah “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Âlemlerin efendisi ve insanlar›n rehberi Resûlullah›
“sallallahü aleyhi ve sellem” her kim da’vet etse kabûl
buyururlard›. Bir gün ben de da’vet etmifldim. Falan gün gelirim
buyurdu. Zemân› gelince, Câbir bin Abdüllah›n “rad›yallahü
anh” evine teflrîf etdiler. Hazret-i Câbir, Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” evine teflrîfiyle o kadar sevindi
ki, karfl›lamak için sevinçle koflarken, su tulumunu devirdi
ve su döküldü. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
içeri girip oturdu. Hazret-i Câbirin bir kuzusu vard›. Onu
– 156 –