fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Bunun üzerine Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” kim
yalan söylüyorsa öyle olsun, buyurdu. Sonra Ebû Âmir Mekkeye
gidip müflriklere tâbi’ oldu. Mekke fethedilince Tâife
kaçd›. Tâif halk› müslimân olunca da, fiâma gitdi. Orada vatan›ndan
sürülmüfl ve yaln›z bir hâlde, ölüp gitdi.
¥ ‹slâmiyyetden önce fiâmda ‹bni Heyyebân ad›nda bir
yehûdî vard›. Bu yehûdî Medîneye gelip yerlefldi. Benî Kureyzâ
kabîlesinin aras›nda kal›rd›. O kabîleden biri flöyle demifldir.
Aslâ onun gibi edeb ve flartlar›n› gözeterek nemâz k›lan
kimse görmedim. Ne zemân k›tl›k olsa, ya¤mur düâs› için
onun yan›na giderdik. Bize sadaka vermemizi söylerdi. Sadakadan
sonra düâ ederdi. Biz henüz yan›ndan ayr›lmadan
ya¤mur ya¤ma¤a bafllard›. Vefât› yaklafl›p yak›nda ölece¤ini
anlay›nca, bize vas›yyet ederek flöyle dedi. Ey yehûdî cemâ’ati!
Biliyor musunuz ben niçin ni’meti bol olan fiâm› terk
edip de, k›tl›k bulunan bu Medîne flehrine gelip, buray› kendime
vatan edindim! Allah bilir dediler. Bunun üzerine dedi
ki: Ben buraya flu sebeble geldim. ‹lâhî kitâblarda okudum
ve anlad›m ki, âh›r zemân Peygamberinin gelmesi yaklaflm›fld›r.
Bu flehr Onun hicret yeri olacakd›r. Dîni burada kuvvet
bulacakd›r. Ümmîd ediyordum ki, Ona hizmetle ve tâbi’ olmakla
flerefleneyim. Ona îmân ederek dalâletden hidâyete
kavuflay›m. Fekat kesin olarak anlad›m ki, f›rsat elvermedi!
Ömrüm o zemâna yetmedi! Sak›n, sak›n! gaflet etmeyiniz!
Câhillik ve inâd yoluna gitmeyiniz. O Peygamberin zuhûru
zemân› yaklafld›. Ona îmân etmekde yar›flanlardan olma¤a
çal›fl›n›z. Ona îmân edip tâbi’ olarak, hidâyete erip, dalâletden
kurtulunuz. O kendisine muhâlefet edenleri öldürecek,
kad›nlar›n› ve çocuklar›n› esîr alacakd›r. Bu durum Ona tâbi’
olman›za engel olmas›n. Zîrâ O bu iflle emr olunmufldur!
Zemân geldi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Benî
Kureyza kabîlesini kuflatd›. Aralar›ndan ‹bni Heyyebân›n
vas›yyetini iflitenler: Ey Kureyza o¤ullar›. Bu ‹bni Heyyebân›n
haber verdi¤i peygamberdir dediler. Di¤erleri bu o de¤ildir,
dediler. Fekat vasiyyeti ifliten insafl›lar, vallahi Odur diyerek
hemen kal’adan afla¤› inip îmân etdiler. Cânlar›n›,
– 136 –