fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Etmifl, ol beden serây›n üstâd,
adl-ü dâd ile, esâs›n bünyâd.
‹’tidâl üzere idi, pâk teni,
nûra gark olmufldu, bütün bedeni.
Orta boylu idi, o Sidre mekân,
ortal›k, Onun ile buldu nizâm.
Seyreden, mu’cize-i kâmetini,
dedi hep, medhedip hazretini.
Görmedik böyle, gül yüzlü güzel,
boyu, hem hûyu, hem yüzü güzel.
Orta boylu iken, Nebî,
uzun kimseyle yürüseydi.
Ne kadar, uzun olsa idi, o er,
yine yüksek görünürdü, Peygamber.
uzun boylu olandan o cevher,
yüksek idi, el ayas› kadar.
Bir yol gitseydi, izzetle,
h›zl› yürür idi, gâyetle.
Deriz, vasf-› flerîfinde yine,
yürürken, e¤ilirdi önüne.
Ya’nî, bir yokufldan iner gibi,
dâim önüne, az e¤ilirdi.
fianl›, flerefli idi, o Celîl,
‹ftihâr eylerdi, rûh-› Halîl.
Bir zât› ki, murâd ede Hudâ,
her a’zâs›, olur elbet a’lâ.
Yolda giderken, e¤er bir kimse,
ans›z›n, Resûlullah› görse,
Korku düflerdi, kalbine ân›n,
yüksekli¤inden, Resûlullah›n.
– 13 –