fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

koyun hâdisesi gibi meflhûr olmam›fld›r.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hicret s›ras›nda
Ümmü Ma’bedin çad›r›na ulafld›¤›nda, müflrikler ne tarafa
gitdi¤ini bilemediler. O gün Ebû Kubeys da¤›n›n üzerinden
bir ses iflitdiler. Ba’z› beytler okudu. Fekat sesin sâhibini göremiyorlard›.
O beytlerde flöyle diyordu:
Allahü teâlâ onlara bol iyilikler versin,
Çad›r›na vard›lar, Ümmi Ma’bedin!
‹kisi hicret etdiler, Hak olan emr ile,
Muhakkak felâha erer, arkadafl› Muhammedin “aleyhisselâm”!
Mekkeli müflrikler, bu beytleri iflitince, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” Medîne taraf›na gitmifl oldu¤unu
anlad›lar.
¥ Hicret s›ras›nda Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
yolda iken, Büreyde-i Eslemî, kabîlesinden yetmifl kifliyle
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” önüne ç›kd›.
Resûlullah onu görünce, ad› ile ça¤›rd› ve (Berâde emrünâ)
ya’nî iflimiz so¤udu [râhatlad›k] anlam›na gelen ismine iflâret
etdi. Selâmete ermek anlam›na gelen Eslem kabîlesinden oldu¤unu
ö¤renince de (Sellimnâ) ya’nî selâmet bulduk buyurdu.
Büreyde-i Eslemî, Resûlullaha siz kimsiniz diye sorunca,
ben Muhammed bin Abdüllah›m ve Allahü teâlân›n Resûlüyüm,
buyurdu. Bunun üzerine Büreyde-i Eslemî hemen,
“Eflhedü en lâ ilâhe illallah ve enneke abdühü ve resûlühü”
diyerek müslimân oldu. Yan›ndaki yetmifl kifli de îmân etmekle
flereflendiler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
ile berâber yola devâm etdiler. Medîneye bir menzil mesâfede
bir yerde gecelediler. Sabâhleyin, Büreyde-i Eslemî: Yâ
Resûlallah! Medîneye bayraks›z girmemiz olmaz diyerek,
sar›¤›n› ç›kar›p bir m›zra¤›n ucuna ba¤lad›. Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” önünde tutarak yürüdü. Böylece
Medîneye girdiler. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
buyurdu ki: “Ey Büreyde! Benden sonra, Horasân
flehrlerinden Zülkarneynin kurdu¤u Merv flehrine gidecek-
– 129 – fievâhid-ün Nübüvve - F:9