fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

dan ç›k, sen develerimin aras›nda oldukça develerim râhat
edemezler dedi ve Resûlullah› develerinin aras›ndan ç›kard›.
Bunun üzerine Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
Onun için; Yâ Rabbî ömrünü uzun, kendisini flakî eyle! diye
beddüâ etdi. Ebû Servân çok ihtiyârlad›, dâimâ ölmeyi arzû
ederdi. Halk ona, seni ald›¤›n beddüâ sebebiyle helâk olmufl
görüyoruz, derdi. O ise, hây›r helâk olmufl de¤ilim, derdi. ‹slâmiyyet
yay›l›p duyulunca, Ebû Servân Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” huzûruna geldi ve îmân etdi. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” onun için hayr düâ ve istigfâr
etdi. Lâkin, önceki düâ bu düâdan önce kabûl olunmufldu.
¥ Bir gün müflrikler Resûlullah› “sallallahü aleyhi ve sellem”
çok incitmifller ve mubârek yüzünden kan ak›tm›fllard›.
Bir yere oturmufldu ve son derece üzgündü. O s›rada Cebrâîl
“aleyhisselâm” geldi ve flu vâdîdeki a¤açlardan falan a¤ac›
ça¤›r dedi. Ça¤›rd› ve a¤aç Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve
sellem” yan›na geldi. Sonra a¤aca yerine geri git buyurdu.
A¤aç eski yerine gitdi. Bunun üzerine Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” bu bana yeter buyurdu.
¥ Kureyfl müflrikleri, Ebû Tâlibin himâyesi sebebiyle, Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” ile mücâdele edemeyince
âciz kald›lar. Bir yere toplan›p, Abdülmuttalib ve Hâflimo¤ullar›yla
akrabâl›¤›, al›fl-verifli, k›z al›p-verme¤i, konuflmay›
yasaklayan bir ahdnâme yaz›p, Hak Sübhânehü ve teâlân›n
ad› ile and içdiler. O ahdnâmeyi bir ipe¤e sar›p mumlad›lar,
üzerini mührlediler ve Kâ’beye asd›lar. Bunun üzerine,
Ebû Leheb hâriç bütün Abdülmuttalib ve Hâflimo¤ullar›,
evlerinin bulundu¤u iki da¤ aras›ndaki bir vâdîde bulunan
mahallelerine çekildiler. Üç sene orada kald›lar. Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” dâmâd› Ebûl Âs bin Rebi’adan
baflka bütün Kureyflliler, onlarla her dürlü alâkay›
kesdiler. Ebûl Âs geceleri onlara bu¤day ve hurma götürürdü.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ona çok düâ
ederdi. Müslimânlar›n günleri darl›k ve s›k›nt› içinde geçiyordu.
S›k›nt› çok fliddetlenmifldi. Allahü teâlâ müflriklerin
– 118 –