fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

fiefâ’atcim ol Rabbimin huzûrunda,
‹yili¤e, kurtulufla ça¤r›ld›¤›mda!
‹fllerimi çabuk bitirip, Mekkeye döndüm. Hazret-i Ebû
Bekr “rad›yallahü anh” ile karfl›lafl›p, Humeyrînin söylediklerini
anlatd›m. Evet, Allahü teâlâ Muhammed bin Abdüllah›
“sallallahü aleyhi ve sellem” Peygamber olarak gönderdi.
Huzûruna git, dedi. O s›rada hazret-i Resûl-i Ekrem “sallallahü
aleyhi ve sellem” hazret-i Hadîcenin evinde idi. Oraya
gidip girmek için izn istedim. ‹zn verildi, içeri girdim. Beni
görünce tebessüm edip, iki hayrl› fleyden birini getirdin, buyurdu.
Nedir deyince, yâ hediyye getirdin veyâ bir kimseden
mektûb getirdin, buyurdu. Orada bulunanlara da, biliniz ki,
Humeyrî mü’minlerin üstünlerindendir, buyurdu. Sonra ben
kelime-i flehâdet söyleyerek müslimân oldum. Humeyrînin
fli’rini okudum ve söylediklerini anlatd›m. Bunun üzerine
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Beni
tasdîk eden ve îmân eden, zemân›mda bulunan ve bana gelen
nice insanlar vard›r ki, iflte onlar gerçekden benim kardefllerim
ve dostlar›md›r.) Abdürrahmân bin Avf bu hâdise
ile alâkal› nice beytler söylemifldir. Bu beytler kitâblarda yaz›lm›fld›r.
¥ Semhâc adl› Cinnînin k›ssas›: ‹bni Mes’ûd “rad›yallahü
anh” flöyle anlatm›fld›r: Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” ile Safâ tepesine ç›kd›k. Müflrikler orada toplanm›fld›.
Ebû Cehl de aralar›nda idi. Müflrikler oradaki bir puta
tap›yorlard›. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” aralar›na
girip: Ey Kureyfl cemâ’ati! Lâ ilâhe illallah diyerek
îmân ediniz, dedi. Bunun üzerine Velîd bin Mugîre, Ebû
Cehle; Muhammedi utand›ray›m m› dedi. Ebû Cehl yemîn
vererek mutlakâ bunu yap, dedi. Velîd bin Mugîre o putu
boynuna yaklafld›rarak, Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve
sellem” döndü ve: Ey Muhammed. Sen benim Rabbim flâh
damar›mdan dahâ yak›nd›r, dersin. ‹flte benim rabbim de
boynumdad›r. Senin Rabbin nerededir, görelim dedi. Sonra
putu yere koydu. Kureyflin müflrikleri puta secde etdiler. Puta
ey tanr›m›z bize yard›m et de Muhammedi öldürelim diye
– 101 –