fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

daki kimseye ulafld›¤› s›rada, Ümeyye bin Ebî Salt yere düfldü.
Kaftân›n› üzerine örtdüler. Bir müddet sonra kaftân›n›
kald›r›p, bakd›lar ki ölmüfl! Ölümünden sonra dilinden bu
beytler iflitildi:
Hayât her ne kadar uzun olursa olsun,
Dâimâ bitmeye mahkûmdur, biter en son.
Keflke ben bunu anlamadan dahâ önce,
Keçi otlatan olsayd›m, da¤ tepesinde.
¥ Askalan bin Ebî Avâlim el Humeyrî k›ssas›: Abdürrahmân
bin Avf “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r: Hazret-i
Muhammedin “sallallahü aleyhi ve sellem” Peygamberli¤inin
bildirilmesinden önce ticâret için Yemene gitmifldim.
Askalan bin Ebî Avâlimin evinde misâfir olmufldum. O çok
yafll›, za’îf, âdetâ kufl yavrusu gibi kalm›fl bir ihtiyârd›. Her ne
zemân Yemene gitsem, onun evinde kal›rd›m. Her gidiflimde
bana sizin aran›zdan, fleref ve flöhret sâhibi ve dîninize
muhâlefet eden bir kimse ç›kd› m› diye sorard›. Ben de hây›r,
diye cevâb verirdim. Bir def’as›nda yine gitmifldim. O
son derece za’îflemifl ve kulaklar› da iflitmez olmufldu. O¤ullar›
ve torunlar› etrâf›nda toplanm›fllard›. Bana nesebini söyle,
dedi. Ben de söyledim. Sana öyle güzel bir müjde verece-
¤im ki, ticâretden çok iyidir, dedi ve flöyle bildirdi. Hak Sübhânehü
ve teâlâ senin kavminden geçen ay bir Peygamber
gönderdi. Onu bütün mahlûkâtdan üstün k›ld› ve Ona bir kitâb
gönderdi. Putlara tapmakdan men’ eder, dîn-i islâma
da’vet eder. Hakka ça¤›r›r, bât›ldan sak›nd›r›r. O hangi kabîledendir,
dedim. Hâflimo¤ullar› kabîlesindendir ve siz Onun
day›lar›s›n›z. Ey Abdürrahmân! Hemen git, Ona tâbi’ ol,
do¤ru söyledi¤ine inan ve yard›mc› ol ve benim flu bir kaç
beytimi Ona götür, dedi. O beytlerden üçünün ma’nâs› flöyledir:
Sonsuz ilm sâhibi Allaha inan›r›m,
Geceyi sabâh ile ayd›nlatan Allaha inan›r›m.
fiehâdet ederim, Mûsân›n Rabbine,
Seni Resûl olarak gönderdi¤ine.
– 100 –