Tam Metin

acā ġırılmış (5-101), neyle yaptısa onu halçıla yapmış, sarmış ayā (5-102), bi de
hecaza varmış gelmiş diyo (5-257), ġuyu şeklinde eşmiş (5-298), urē dura burē dura simava
yuøkarı yörümüş (5-395), teslim etmiş tütünneri (11-23), hızır bi at yetiştirmiş (22-13),
gelmiş burē baraøklā köyü denilen yere yerleşmiş (52-5) adam kendini yaøkmış işey etmiş
gömdürmüş (53-55).
1. çokluk şahıs: -mışız, -mişiz, -muşuz, -müşüz, -mışıøk, -mişik, -muşuøk, -müşük
anane gelenek göreneklerimizi de unutmuşuz (59-12), faøkat biz azcıøk geş vāmışıøk,
her taraf dolmuş (60-30), biz üş dene ġāmışıøk (61-2).
2. çokluk şahıs: -mışınız, -mişiniz, -muşunuz, -müşünüz
genşleri işey bizden iyi davranmışınız siz ya dimiş ġavurlā (46-64), dedi ekini
almışınız dedi (51-89).
3. çokluk şahıs: -mışlar, -mişler, -muşlar, -müşler
Ekin “r” ünsüzü düşer ve yaygın olarak uzun ünlülü şekilleri kullanılır.
gitmişlē urda unun u eşyalānı felen yaøkmışlā ġavurlā (12-55), cemili öldürmüşlē
(15-46), yandine ġabire gömmüşlē ikisini de ayrı ayrı (24-11), hani onnā økāşı çıøkmışlā (28-
9).
2.5.3.1.5 Gelecek Zaman
Bölgemizde kullanılan gelecek zaman ekleri -acaøk, -ecek, -caøk, -cek’ dir.
1. teklik şahıs: -cam, -cem, can, cen
gitcen (9-61), økırøklancam (17-226), cellet etmicen dimiş (23-12), ben bubacīn
yanına gitcen (25-4), te evelkinnen tüylēni bilemicem başka hani (28-36), ben seni alcan
demiş ordan gelirken (45-90).
2. teklik şahıs: -can, -cen, -acan, -ecen
81