Tam Metin

sen içmedin yalım çay (11-4), sālında bi yardım yapmadın mı demiş (12-9),
gediklēden aştın gittin (17-75), sen niden giyinmedin dimiş (22-19), økaşıøkla verdin
çomçayla aldın (59-197).
rastlanır.
3. teklik şahıs: -dı, -di, -du, -dü, -tı, -ti, -tu, -tü
Üçüncü teklik şahıslarda görülen geçmiş zaman ekinden sonra “-n” türemesine
pamıøkdan geldi oøkula gitti (2-65), emine silkti de ben de ġapçıøkladım (6-25), hemen
geldi de boynuma sarıldı (8-49), istiyince ōlan da oøkiyidin tabi ġazanamadın (15-60), her
yanı gezdirdi (27-46).
1. çokluk şahıs: -dıøk, -dik, -duøk, dük, -tıøk, -tik, -tuøk, -tük
sona burdan ġavurlān götürdû adamnan ismini yazdırdıøk (5-346), oøkumadan ġaldıøk
bûle (6-2), ben gittim urē de hamama gitmedik (12-81), bi saat olmasını bekledik (19-24).
2. çokluk şahıs: -dınız, -diniz, -dunuz, -dünüz, -tınız, -tiniz, -tunuz, -tünüz
kittiniz mi balatlıya felen hiç (11-87), hiç mezerlikte oøkumadınız mı dedi (14-7),
buradan ġavurlara siz burdan ekmek virdiniz diye (51-5).
3. çokluk şahıs: -dılar, -diler, -dular, -düler, -tılar, -tiler, -tular, tüler
ayırdılā ġari (5-28), bunnarı yazdılā, çizdilē (5-333), bi haftada çalıştılā urlāda (5-
424), türkü yakdılā (34-42), yenge dedîni senin çok güzel beyendiler dedi (58-3).
2.5.3.1.4 Duyulan Geçmiş Zaman
1. teklik şahıs: -mışım, -mişim, -muşum, -müşüm; -mışın, -mişin, -muşun, -müşün
ġalmışım ben (28-22), işte üş günnükkene ġāmışım anamdan (61-1).
2. teklik şahıs: -mışın, -mişin, -muşun, -müşün
iyi sarmışın demiş (5-105).
3. teklik şahıs: -mış, -miş, -muş, -müş
80