Tam Metin

aha telefonāna ġonuşoz (13-6), hani o zamana biz bilmoruz da anam ôle dedi (28-1),
çalışamoruz økari canım (28-34), süpürmek istiyoru, yıøkamaøk istoru işte ôle ūraşoruz (28-
35), şurdan yan yoldan geloruz (28-50).
3. çokluk şahıs: -orlar, -olar, -orlā,
çay gibi içiliolā (13-81), şindi aramorlā ġızım onu (28-91).
-i, -iy, -yi:
1. teklik şahıs: -im, -yım, -yim, -yum, -yüm,-ıyım, -iyim, -uyum, -üyüm; -in, -yın, -
yin, -yun, -yün,-ıyın, -iyin, -uyun, -üyün
diyin (6-217), şey diyim sen duymadın mı diyim (6-15), hatırlamaøk istemiyin
diyenne saten hepsini davıdırlā (21-39), taa çok bilin emme kimersini aøklıma getiremin (25-
58), şimdi öremim (27-115).
-uyun, -üyün
2. teklik şahıs: -ın, -in, -un, -ün, -ıŋ, -iŋ, -uŋ, -üŋ; -yın, -yin, -yun, -yün, -ıyın, -iyin,
yav sen nası idare oluŋ buna ya (5-441), yetmiş beşe verin dölümünü (7-41), baøklayı
biliyin mi hinci baøklayı (9-43), sözüm sana buraya vilayetine gelene ġadā parasız gelin (11-
16), balle yapdirin hayvannara (20-33), baøk aldır unnarı, aldırimin (22-9), keşken içine
ġarışdırıyun (26-47), bi tek sen vāsın demiş, ben özenin (39-44), ben nası duyadım biliyin
mi (49-43).
3. teklik şahıs: -i, -iy, -yi
günnük yövmiye hesap ediy (2-38), şeerden aliy (6-87), çaltılara furdu furdu tırpanı
kesmiy (14-121), herif istiy, veriyo, ōlana ġız buliy, ôle viriyolā (19-55), tabi ūlan boynunu
içine çekiy (25-42) sona düvün bitiy (37-55), ġayġısız olunmeyi (46-30), emme
kemiklenmiy u çocuk u zaman (46-82), isimneri böyüklē veriy bizim (49-22), u da ġız da
78