Tam Metin

ġızını diriltmiş gēmiş eyi ōmuşlā (13-47), otmuş çocū ġucāna āmış bôle durmadan āliymiş
(15-1), bārışa çīrışa geline gine aynısını yidiriz içiriz (16-23), ġaşıøklāla şaøk şaøk oynādıøk
(16-12), tabi adam ġard öteki îtiyar görüniymiş (25-18), keşkeg aar pişiyo (26-50), anamız
ıscaøk dökmeyin diye on kere süledi (26-149), toplu toplu giderdik (27-45), gene halime
yengem gene gene bile iyi dayandı (28-176), hunnarı ben çocuøktum bôle dinnedim ben
yonan gidince (34-28), üC ōlu vāmış beøkar durarlāmış ôle (34-54), şôle yaptım demiş denk
gelmedi (34-62), bôle sıracaøk gidiylē (37-74), hiş gômezlēmiş (39-37), çetmi tir tir titrē
bûle (45-140), bûlecik titrē (45-141), süzcen undan sona bi ġazanın içine süzcen güzel ġalan
(46-110), ötekinnere dimezlē de unnān ikisinin adını değiştiri değişik sûlerlē (49-21),
ikişēden iki yüzü bahalı oluyo (51-131), tekirar tezgahta doøkurduøk (53-24), ıslarız sona o
bi güzel yumuşar (55-13), hinci adamlar açıøk açıøk yapıyo (59-54), girdik içeri güzelceme
tavaf yapdıøk (60-37).
2.4.4 Azlık-Çokluk Zarfları
Sıfat ve zarfların önünde miktar bildirerek kullanılan kelimelerdir:
en ġırsal bölge burasıdır (2-58), bizim buranın zebzesi çoġ güzel olur baġ (11-80),
ille pire oliy (14-98), çok dövmüşlē (12-43), ben çok hastalandım (14-93), hepsini biliydim
(15-53), ġaynata ablacıøk da gelince adam bize hep sulü vurudun (17-83), peg oynarlā (17-
154), biraz huysuzdu (18-3), onnā hiç satmazdın (19-27), devamlı başında çoban durmaz
(18-32), urda istanbulda çok çalışiylā (22-4), ben fazla uyuyamıyom (26-145), økaşta gittim
ne bilem ben hiş bilmim (27-26), ġalabalıøk çok ġalabalıøk gittik (27-28), en geri ġalmış (27-
41), çok durdu bi altı sene (28-158), boyunun yanına vāmış azcıøk kesmiş (34-128),
atalardan gelme bi oyundur, sürekli o oynanır (44-30), çok iyi bilir (45-93), senin dedi
paran çoġ ġıymatlı dedi (51-64), ġızlām çoġ eyidin (53-18), urlāda birez vaøkıt geşdi (60-
11), millet az daıldı (60-36), hep çalışıdıøk ġızım (61-40).
67