Tam Metin

1. teklik şahıs: ben kendim on-doøkuz ay ġurbetteyin (2-36), kendim de çekdim (5-
57), kendim kesdim diktim (14-161), ben kendiminkini ġuydum (17-19), kendim
temizledim (17-236), dakim bari kendime dedim (26-146), kendicēzimi gezdiriyom (42-18),
ben kendim ōradım (52-74), kendim emekli olurdum (61-54).
2. teklik şahıs: kendinden oliy (6-202), madem sen kendin istedin (8-21), hem bizi
üzcedin diyo hem kendini üzcedin (13-73), kendince bûle tatlı ġuyāsın (17-100), unun
dişilēni kendin üretirsin ġoyunnān (18-29), kendin arāsın (26-95).
3. teklik şahıs: Üçüncü şahıs için “kendisi” ve zamirin iyelik eki almaksızın
kullanılan “kendi” şekli kullanılmaktadır. kendini kurtarmaya bakî (2-49), kendini
toparlıyamayan bi arøkadaş vādı (5-17), olan tarafı kendi akrabalarını toplar (3-58), kendi
devamını undan içer (5-144), yapabilen kendisi çıkā (5-201), kendi kövümüzüŋ dilinde
geçen ismi asardır (5-292), kendi dersine giriymiş (6-38), hocadı adamı kendisi (28-116), bi
cilet atmış kendine bu (51-207), orda hafızdır kendisi (52-24).
1. çokluk şahıs: kendimizi ġaybedesiye ġadarı döyegsiz dövünüp dövünüp genc
öldü mü ağliyıøk böyle (3-13), işde kendimiz namaz ġılcek ġadar biribirlēmizden ġapmalan
ûle okuduk (6-7), kendimiz ġaşıklan oynādık (6-47), kendimiz sôleyemezdik (9-64), kendi
kendimize mızıøkaynan oynādık (9-99), kendimizce bi muhabet sohbet yaparız (17-112),
kendimizden fazlası satmaøk bilmeyiz (18-22), kendimiz padem ekeriz (26-13).
2. çokluk şahıs: siz zatı kendiniz korkuyosunuz da dedi (5-428).
3. çokluk şahıs: ġalaba kendileri (8-93), kendi kendilēne açdan geberiyoduk diyo
anam (9-29), kendileri de tutiy (14-158), kendileri ġonişiylāmış aralānda ōlanla (15-63),
kendilēnce bi şenlik yaparlā (17-110), kendilerine özel şēleri vādır (44-23), evlerini
kendileri yapıyolā (45-120).
2.2.3 İşaret Zamirleri
Nesnelerin bulundukları yeri ifade etmek için kullanılır, bu ile bunlar yakındaki, şu
ile şunlar biraz daha uzaktaki, o ile onlar ise uzakta olan nesneleri işaret etmek için
59