Tam Metin

irisi (11-6); āşamsı (5-73), şeysini (13-52), sahıpsı (22-44), şeysi (26-156), bıcı
ġarsı (28-110), yersi (31-4), kimsi(45-83), şiysi (47-41), buydeysi (25-37).
İyelik ekinin düştüğü örnekler de mevcuttur.
nişan şerbet içildi (8-71).
1. çokluk şahıs: +(ı)mız, +(i)miz, +(u)muz, +(ü)müz
habarımız (14-94), sahıbımız (17-211); adetimiz (26-13), elimiz (28-215);
huzurumuz (16-18), durumumuz (56-2); gücümüz (2-74), gözümüz (46-19).
2. çokluk şahıs: +(ı)nız, +(i)niz, +(u)nuz, +(ü)nüz, +(ı)ŋız, +(i)ŋiz, +(u)ŋuz,
+(ü)ŋüz: başlānız (14-33), kôlünüz (17-84), dininize (34-14), türkülēniz (35-39).
Yazıya geçirilen metinlerde “ŋ”li örneklerini tespit edemedik.
3. çokluk şahıs: +ları, +leri, +narı, +neri
ġarıları (49-9), aaçları (1-46), yemekleri (55-8), tohumnarı (5-168), ōlannarı (61-27)
cannarı (14-50), günneri (21-33), hısımları (19-83)
2.1.2.3 Çokluk Ekleri
Bölgemiz ağzında çokluk eki olarak “+lar, +ler” son sesteki “+r” nin düşmesi ve
ekin ünlülerinin uzaması ile “+lā, +lē” son harfi “n” olan kelimelerde benzeşme nedeniyle
ekin “+nar, + ner” şekilleri ile yine benzeşme ve “r” düşmesi ile oluşmuş “+nā, +nē”
şekilleri kullanılmaktadır.
direkleri (5-6).
+lar, +ler: pazarlara (27-42), økapıları (28-210), ġızlar (34-38), geşlere (3-22),
+lā, +lē: ġızlā böyüklē (5-40), onlā (27-38).
+nar, +ner: zamannar (2-11), bunnar (2-53), ġarınnarı (6-150), hayvannarı (15-26),
ġazannara (16-23).
+nā, +nē: olannā (5-38), bunnā (13-44), bizimkinnē (16-26).
54