Tam Metin

økaçamaøk (9-33).
-maç, -meç: Seyrek kullanılan fiilden isim yapma eklerindendir.
bulamac (9-35).
-ı, -i, -u, -ü: Fiille ilgili olan ya da yapılan çeşitli isimler türetir.
yazılādan (14-9), ölüsünü (14-110), daøkılı (28-89), yazılı (28-197), sürüsünü (34-
154), sepi (37-22), økorøkusundan (39-87), økoşu (44-11).
-ç: Fiili yapanı ya da fiille yapılanı ifade eden isimler türetir.
inanç (17-211), ilencini (26-151), güvenç (59-65).
-tı: Genellikle sonu “n” ile biten fiil kök ve gövdelerine getirilmektedir.
oøkuntu (19-50), sapantı (21-29), yaşantımız (38-17), yaşantısı (59-4).
-ar, -er: Sıfat fiil eki olup kalıcı isimler yapmak için için de kullanılmaktadır.
yazar(15-27), düver biçerlere (20-22).
2.1.2 İsim Çekimi Ekleri
2.1.2.1 Hâl Ekleri
2.1.2.1.1 İlgi Hâli
Bölgemizde ilgi hali “+ın, +in, +un, +ün, +nın, +nin, +nun, +nün” ile
sağlanmaktadır:
gencin ölmesi (1-17), imøkanı yoġ adamın (2-71), cenezemizin başında ağlarıøk (3-1),
yolun başında ġalır (5-100), güveynin babulānı saøklālā (13-19), bu günün berinde (1-43),
økarġanın dilinįn önü (22-7), ölünün öldû gün (26-85), yüklûn perdesi (28-147), dünyanın
arabası oliy (35-15), hanbarın dibinde (39-57), almanın ġoleyi yoøk (51-150), u hasanla
hüseynin kesildî yer (60-25).
İlgi hali kullanımı sırasında bazen düşme görülmektedir:
49